TIDAL DREAMS
«Το κρύο είναι τσουχτερό, να το αντέξω δεν μπορώ» τραγουδούσε ο Χρηστάκης, και μάλλον αυτός ο στίχος ταίριαζε γάντι στις καιρικές συνθήκες που αντιμετώπισαν όσοι στήθηκαν έξω από το Fuzz, περιμένοντας το ουίσκι να ωριμ… εε… τις θύρες να ανοίξουν. Μια μεγάλη ουρά είχε δημιουργηθεί από νωρίς λοιπόν, στερώντας από έναν μεγάλο αριθμό ατόμων την ευκαιρία να δουν τους TIDAL DREAMS σε μια ομολογουμένως πολύ καλή εμφάνιση. Με τον αέρα της μπάντας που έχει παίξει στο Wacken μπροστά σε χιλιάδες κόσμου και κυρίως αυτής που έχει δύο καλούς δίσκους στο παλμαρέ της (“Onceuponatide” και το πρόσφατο “Previsor”), βγήκαν στη σκηνή και αποδείχτηκαν άξιοι της θέσης τους. Ο ήχος δυστυχώς δεν τους βοηθούσε να αναδείξουν πλήρως τις αρετές τους, αλλά με τα επτά κομμάτια που παίχτηκαν (όλα από το “Previsor” που αξίζει κάθε επαίνου) απέσπασαν το ειλικρινές χειροκρότημα και τις ιαχές του κόσμου που είχε αρχίσει να γεμίζει το club και ο οποίος τους επευφημούσε.
Μου έκανε επίσης για μια ακόμη φορά εντύπωση το πόσο συνεσταλμένοι είναι, και πόσο καλά παιδιά φαίνονται. Μπράβο τους. Κατά τ’άλλα, πολεμικό, ηρωικό – λυρικό metal και Άγιος ο Θεός (ή μάλλον, ο Θεός βοηθός αφού το γκρουπ δεν χαρίζει κάστανα).Στο “Join the Crusades” ο Νεκτάριος, τραγουδιστής της μπάντας, μας χάρισε μερικές επιπλέον μελωδίες από τη χαρακτηριστική του πια πίπιζα, ενώ το “ Midnight rider” που ήταν το φινάλε, εξελίσσεται σε ύμνο των TIDAL DREAMSκαι της ελληνικής σκηνής κατ’ επέκταση. Όσοι δεν τους γνωρίζετε, καλό θα ήταν να τους μάθετε. Οι TIDAL DREAMS είναι μια πραγματικά αξιόλογη μπάντα, με λαμπρό μέλλον μπροστά της. Παίδες μη σταματάτε πουθενά!
Setlist:
1. Previsor
2. A place in the sun
3.Across the river Nile
4. Join the Crusades
5. Odyssey
6. King in the north
7. Midnight rider
Δημήτρης Τσέλλος
24/01/2018 και τα σημαντικά γεγονότα της ημέρας ήταν δύο. Το ένα ήταν το ντέρμπι στο Φάληρο, μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, και το άλλο ήταν η συναυλία των ICED EARTH με support τους TIDAL DREAMS στο Fuzz. Η μεγάλη διαφορά των δύο αυτών γεγονότων, ήταν ότι ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των δύο ομάδων ήταν φόλα, ενώ η συναυλία των πολυαγαπημένων ICED EARTH ήταν ένα έπος, που προσωπικά εγώ δεν το περίμενα. Βέβαια η βραδιά δεν ξεκίνησε και πολύ καλά. Η ουρά που είχε δημιουργηθεί στο Fuzz ήταν τόσο μεγάλη και σε συνδυασμό με την καθυστέρηση στο άνοιγμα των πορτών, φάγαμε μία αναμονή μέσα στο κρύο που στέρησε σε εμένα την μισή, σχεδόν, εμφάνιση των TIDAL DREAMS. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τους αγαπητούς συναδέλφους και συνοδοιπόρους Δημήτρη Τσέλλο και Λευτέρη Τσουρέα, που προθυμοποιήθηκαν και οι δύο να γράψουν για τους TIDAL DREAMS, αφού εγώ δεν μπόρεσα να τους απολαύσω από την αρχή, λόγω των συνθηκών που δημιουργήθηκαν έξω από το Fuzz.
ICED EARTH
Έναν χρόνο μετά την περυσινή εμφάνιση των ICED EARTH στη χώρα μας, η παρέα του Jon Schaffer επέστρεψε στην δεύτερη πατρίδα της. Η αγάπη των ICED EARTH για το Ελληνικό κοινό είναι δεδομένη, όπως δεδομένη είναι και η λατρεία των Ελλήνων οπαδών της μπάντας προς το συγκρότημα. Η τελευταία τους εμφάνιση παρόλα αυτά, μου είχε αφήσει μια γλυκόπικρη γεύση, καθώς τα λίγα λαθάκια και ο ήχος, ήταν αρκετά για μία εμφάνιση που δεν σου άφηνε το συναίσθημα της πλήρης ικανοποίησης. Η χθεσινοβραδινή εμφάνιση όμως των ICED EARTH, όχι μόνο μας αποζημίωσε, αλλά ξύπνησε και μνήμες “Alive in Athens”! Ναι φίλοι μου, οι ICED EARTH εχθές στο Fuzz ήταν η μπάντα που όταν ανεβαίνει στην σκηνή, μία σε στέλνει στην κόλαση να χτυπιέσαι σαν μανιακός και μία στο παράδεισο με δάκρυα στα μάτια.
Ας τα πάρουμε όλα όμως από την αρχή και ας ξεκινήσουμε από την στιγμή που σταμάτησαν τα τραγούδια των IRON MAIDEN που μας κρατούσαν συντροφιά, για να σβήσουν τα φώτα και να ξεκινήσει το προηχογραφημένο μέρος του “Great heathen army”. Το συγκρότημα ανεβαίνει επάνω στη σκηνή εν μέσω επευφημιών και ξεκινούν να παίζουν την συνέχεια του τραγουδιού δημιουργώντας τον πρώτο χαμούλη. Χωρίς ουδεμία παύση, το “Burning times” μπήκε εν ριπή οφθαλμού, με τις καμπάνες που ηχούσαν να ταρακουνούν το Fuzz. Όχι όμως και σε ολόκληρο το venue, καθώς ο ήχος του live είναι ένα μεγάλο θέμα προς συζήτηση.
Να ξεκαθαρίσουμε πως σε ένα live, τον μεγαλύτερο ρόλο για το πως θα διαμορφωθεί ο ήχος τον έχει ο ηχολήπτης και σε δεύτερη μοίρα περνάει ο χώρος. Είναι δεδομένο όμως πως στο Fuzz, τα προβλήματα του ήχου είναι ένα συχνό φαινόμενο. Έτσι λοιπόν και εχθές, ανάλογα με το που στεκόσουν, ο ήχος ήταν διαφορετικός. Στην πίσω αριστερή γωνία που ήμουν ζουλιγμένος, αν εξαιρέσω το γεγονός πως η κιθάρα του Schaffer ακουγόταν λίγο πιο δυνατά από τα υπόλοιπα όργανα, δεν παρατήρησα κάποιο άλλο πρόβλημα. Είμαι υποχρεωμένος όμως να αναφέρω τα πολλά προβλήματα που αναφέρθηκαν από πολύ κόσμο για το έντονο μπούκωμα, που θεωρώ πως ευσταθούν.
Ας επιστρέψουμε όμως στη συνέχεια του live και την παρουσία των ICED EARTH, η οποία ήταν επικότατη. Το συγκρότημα βρισκόταν σε εξαιρετική φόρμα, με όλα τα μέλη να αποδίδουν τα μέγιστα. Ο leader και ιθύνων νους της μπάντας, Jon Schaffer, επιβεβαιώνει πως είναι ο άρχοντας της ρυθμικής κιθάρας. Αλήθεια, μπορεί να σκεφτεί κάποιος έναν άλλο κιθαρίστα, πλην του James Hetfield, που έχει τόσο εξαίσιο στακάτο παίξιμο? Και άποψη μου είναι πως ο Schaffer το έχει εκτοξεύσει σε άλλο επίπεδο. Έτσι και εχθές, ειδικά στα τραγούδια που η ρυθμική του παίρνει φωτιά με το γνωστό του στιλ, ο τύπος ήταν φωτιά. Από την άλλη, ο Jake Dreyer, είναι μεταγραφή που αποδείχτηκε λίρα 100 για το συγκρότημα. Εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, με solo που έριξαν τα σαγόνια μας στο πάτωμα. Στα φωνητικά ο Stu Block ήταν υποδειγματικός και αρκετά επικοινωνιακός. Η παρουσία του έχει ανεβάσει τους ICED EARTH επίπεδο, από την πρώτη μέρα που πήγε στο συγκρότημα. Όσο περνάει ο καιρός όμως, ανεβάζει και ο ίδιος τα δικά του standards, κάτι που βοηθάει τους ICED EARTH τόσο στις studio δουλειές τους, όσο και στα live τους.
Το συγκρότημα συνέχισε με τα τραγούδια “Dystopia”, “Black flag”, “Seven headed whore” (εξαίσια thash-ίλα) και “I died for you”. Και κάπου εδώ μας έρχονται οι πρώτες εκπλήξεις που μας είχαν ετοιμάσει οι ICED EARTH. To “Vengeance is mine” ήρθε σαν αστραπή, παίζοντας το δύο ταχύτητες πιο γρήγορα, με το επιβλητικό “Dracula” να το διαδέχεται. Η πρώτη όμως ηχηρή έκπληξη ήταν, όταν μετά το “Brothers”, το συγκρότημα έπαιξε το “Last December”. Πως γίνεται να μην τρελαθείς όταν ακούς τραγούδι από το τιτάνιο “Burnt offerings”; Και σαν να μην έφτανε αυτό, μετά την κομματάρα “Raven wing”, ο Stu μας προαναγγέλλει τα επόμενα τρία τραγούδια που δεν είναι άλλα από τα “Prophecy”, “Birth of the wicked” και “Coming curse”, που αποτελούν την τριλογία του “Something wicked this way comes”. Η επιλογή των παραπάνω τριών τραγουδιών, είναι η αποζημίωση που δεν ακούσαμε το “Dante’s inferno” και κανένα παράπονο δεν έχω για αυτό.
Αν νομίζετε όμως πως οι εκπλήξεις σταμάτησαν εδώ, είστε πολύ γελασμένοι. Και αυτό γιατί η συνέχεια μας έφερε αντιμέτωπους με άλλα τρία τραγούδια, από ακόμα ένα επιβλητικό άλμπουμ. Όταν το μικρόφωνο του Schaffer στήθηκε στο μέσο της σκηνής, καταλάβαμε πως το “Stormrider” θα έρθει για να μας πάρει τα σκαλπ. Αυτό όμως που δεν περιμέναμε, είναι να ακολουθήσουν τα τραγούδια “Angel’s holocaust” και “Travel in Stygian”! Ο Stu είχε σαλτάρει και προσπαθούσε να ξεβιδώσει το κεφάλι του, τα δικά μας μυαλά βρισκόντουσαν στα κάγκελα και η καλύτερη συναυλία των ICED EARTH, των τελευταίων, τουλάχιστον, 10 ετών, είναι γεγονός!
Μετά από αυτό το ολοκαύτωμα, έλειπε μόνο το encore, που θα έκλεινε αυτή την μαγική βραδιά. Το συγκρότημα όταν επέστρεψε στη σκηνή, έπαιξε το “Clear the way” από το τελευταίο τους άλμπουμ, “Incorruptible”, και στη συνέχεια το “Watching over me”, το οποίο αφιερώθηκε από τον Stu στον Warrel Dane. Το κλείσιμο της βραδιάς ήρθε με το “The hunter”, με τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί και βρισκόταν μέχρι και το merchandise, να το τραγουδάει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Οι ICED EARTH με αυτή την εμφάνιση κατάφεραν κάτι πολύ σημαντικό. Αυτό είναι πως με έκαναν να νιώσω ξανά 15 χρονών παιδί. Ο ενθουσιασμός που είχα στις συζητήσεις μου μετά το live, μπορούσε να συγκριθεί μόνο με τον ενθουσιασμό και την χαρά ενός εφήβου. Και για αυτά τα συναισθήματα, το μόνο που μπορώ να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτό το συγκρότημα. Εις το επανιδείν.
Δημήτρης Μπούκης
Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
Setlist
“Great heathen army”
“Burning times”
“Dystopia”
“Black flag”
“Seven headed whore”
“I died for you”
“Vengeance is mine”
“Dracula”
“Brothers”
“Last December”
“Raven wing”
“Prophesy”
“Birth of the wicked”
“The coming curse”
“Stormrider”
“Angels’ holocaust”
“Travel in Stygian”
“Clear the way”
“Watching over me”
“The hunter”
