Hello me…meet the real me (Η περίπτωση Janick Gers)

0
114




Me: Να σε ρωτήσω κάτι μιας και είσαι και πιο ειδικός στον Ian Gillan. Βρήκα στο Ebay το “Magic”… Αξίζει; 
Real Me: Μεγάλε, όλα τα album των GILLAN είναι δισκάρες. Εντάξει, αυτό είναι ίσως το κατώτερο από τα υπόλοιπα αλλά και πάλι είναι πολύ καλό. Να το πάρεις! Έχει μέσα και την κομματάρα “Bluesy blue sea” που την έχει γράψει ο αγαπημένος σου Janick. Γελάνε και οι πέτρες…

Me: Ώχου…άρχισες τη γκρίνια πάλι; Τι σου έκανε, πάλι, ο Gers;
Real Me: Τι δεν μου έκανε, θέλεις να πεις… Ρε φίλε, ξέρεις το κόλλημά μου με τους MAIDEN. Από τότε που γύρισε ο Adrian και ο Bruce, ο δικός σου είναι διακοσμητικό στοιχείο.

Me: Καλά, αυτό δεν ισχύει αλλά ας τα πάρουμε λίγο από την αρχή τα πράγματα…
Real Me: Τι…τώρα θα με γυρίσεις στους WHITE SPIRIT και στο πόσο γαμιστερός κιθαρίστας είναι ο δικός σου;

Me: Γιατί δεν είναι;
Real Me: Θα ήμουν τρελός ή κουφός αν ισχυριζόμουν ότι ο Gers δεν είναι καλός κιθαρίστας. Λες να έχω καλύτερα κριτήρια από τον Gillan ή τον Harris; Είπαμε…

Me: Πάλι καλά! Όταν λέω να τα πάρουμε από την αρχή, εννοώ από την αρχή με τους MAIDEN. Δεν θέλω καν να αναφέρω τη συνεισφορά του στη δισκάρα “Tattooed Millionaire” του Dickinson.
Real Me: Σπουδαίος δίσκος. Προτιμώ όμως τα “Accident of birth” & “Chemical wedding” που είναι και ο Adrian μαζί του.

Me: Το αίωνιο σκάλωμα με την κλασική σύνθεση.
Real Me: Πίστεψέ με, δεν θέλεις να πάμε σε αυτό το κεφάλαιο.

Me: Καλά. Συμφωνούμε τουλάχιστον ότι στα δύσκολα 90’s ο Gers βοήθησε τον Αρχηγό σε συνθετικό επίπεδο; 
Real Me: 100% ή μάλλον κάπου 55% αφού απέχει στο “No prayer…” και στο “Virtual XI” έχει γράψει το χειρότερο τραγούδι του δίσκου για να μη σου πω και ολόκληρης της δισκογραφίας των MAIDEN.

Me: Το “Como estais amigos”… Ναι, δεν έχεις άδικο.
Real Me: Είδες που συμφωνούμε;

Me: Ναι, αλλά στο “Fear of the dark” και ειδικά στο “The X Factor” έχει αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του.
Real Me: Τώρα θα συμφωνήσω εγώ μαζί σου. Ειδικά στο “The X Factor” που το θεωρώ πολύ αδικημένο άλμπουμ. Φαντάσου… Το λέω εγώ που ξέρεις πόσο κολλημένος είμαι με την κλασική σύνθεση και τα 80’s.
 
Me: Είδες; Αλλά και στα live ήταν φανταστικός τότε. Θυμάσαι τις συναυλίες στο Περιστέρι το 1995 και 1996 αλλά και στο Λυκαβηττό το 1998; Μαζί ήμασταν και μαζί λέγαμε πόσο καλός ήταν ο Janick.
Real Me: Ναι, ρε φίλε. Ξεχνιούνται αυτά; Αυτό είναι όμως και το παράπονό μου. Δεν γίνεται να ήσουν τόσο καλός πάνω στη σκηνή και μετά να είσαι απλώς καρικατούρα του εαυτού σου! Δεν γίνεται να αρκείσαι σε μερικά κιθαριστικά θέματα αφού το 90% της κιθάρας στα live των MAIDEN ανήκουν στον Adrian και στον Dave. Και αυτό κρατάει κοντά 20 χρόνια! 

Me: Έχουν μοιραστεί οι ρόλοι. Ο Janick γουστάρει να είναι στη γωνία και να δίνει το δικό του show. Και ο Αρχηγός προφανώς δεν έχει κανένα πρόβλημα με αυτό.
Real Me: Ο Αρχηγός γουστάρει τον Janick και μη με παρεξηγείς… Και εγώ τον γουστάρω αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι πλέον αρκείται στο να παίζει κυνηγητό με τον Eddie και να κάνει φτηνά Blackmore-ικά κολπάκια με τη Stratocaster.

Me: Δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά καταλαβαίνω τι λες.
Real Me: Μωρέ έτσι είναι αλλά που να το παραδεχτείς! Τουλάχιστον συνεχίζει και συνδράμει σε συνθετικό επίπεδο. Και μόνο το γεγονός ότι είναι ανάμεσα στους συνθέτες του καλύτερου τραγουδιού των τελευταίων 25 ετών για τους MAIDEN, αυτό λέει πολλά.

Me: Ξέρω ξέρω… Το “Ghost of the navigator”! 
Real Me: Ναι, ρε φίλε!
 
Me: Πρόσθεσε σε αυτά και τα ομώνυμα από το “Dance of death” και “The book of souls” μιας και μιλάμε για κλασικά MAIDEN.
Real Me: Σίγουρα, ναι! “Dream of mirrors”, “Wasting love”, “Man on the edge”…καλός είναι ο Janick!

Me: Είναι ιδέα μου ή μήπως άλλαξες γνώμη για τον Gers;
Real Me: Ποτέ δεν αμφισβήτησα το ταλέντο του στη σύνθεση ή την τεχνική του κατάρτιση. Σου είπα ποιο είναι το πρόβλημά μου με τον Gers: το ότι έχει μετατραπεί σε μία μαριονέτα πάνω στη σκηνή ενώ όλοι ξέρουμε ότι μπορεί πολύ περισσότερα. 

Me: Τώρα, για να παίξω εγώ το δικό σου ρόλο, να πω ότι αυτό μάλλον αδύνατο είναι από τη στιγμή που είναι ο Dave & o Adrian στη σκηνή. Η χημεία αυτών των δύο είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.
Real Me: Το ξέρω μωρέ. Και να σου πω την αλήθεια, όταν ο Dickinson κάνει χαβαλέ πάνω στη σκηνή με τον Gers το γουστάρω. Τελικά, καλός είναι! 

Me: Έζησα για να το δω και αυτό. Να συμφωνήσουμε σε κάτι…. Απίστευτα πράγματα!
Real Me: Καλά καλά…πήγαινε τώρα να αγοράσεις το “Magic” πριν το μετανιώσεις.

Me: Έφυγα! 
Real Me: Πάω και εγώ να δω κανένα bootleg από την “X Factour”…να θυμηθώ πόσο καλός ήταν ο Gers στα live.

Me: Πάλι τα ίδια;

Σάκης Νίκας 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here