Δυναμική επιστροφή για τους PELICAN, έξι χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Forever becoming” και μετά από προσωπικές τραγωδίες που επηρέασαν τις νέες συνθέσεις, το τελικό αποτέλεσμα του “Nighttime stories” είναι υπεράνω φιλοδοξιών. Με τον τίτλο του άλμπουμ να έχει προταθεί αρχικά για τον δίσκο που ετοίμαζαν με το avant-grind project τους TUSK και με τον αιφνίδιο θάνατο του τραγουδιστή τους Jody Minnoch να ανατρέπει τα σχέδια τους και τον κιθαρίστα Dallas Thomas να έχει ενσωματωθεί πλήρως στη μπάντα έχοντας χάσει κι αυτός τον πατέρα του με το εναρκτήριο τραγούδι “WST” να είναι αφιερωμένο σε αυτόν, οι PELICAN καταφέρνουν και βγάζουν ένα άλμπουμ γεμάτο νεύρο και συσσωρευμένη ορμή και λιγότερο πίκρα. Δεν χάνονται στην post-rock παραζάλη, γράφουν ογκωδέστατα riff τα οποία διαδέχονται το ένα το άλλο, ευφάνταστες συνθέσεις και μία φρεσκάδα λες κι έχουν κάνει restart στην καριέρα τους. 

Το άλμπουμ θα μπορούσαμε να το τοποθετήσουμε στην δισκογραφία τους κάπου ανάμεσα στον ογκόλιθο “Australasia” και το περιπετειώδες “The fire in our throats will beckon the thaw” μονάχα που στο “Nighttime stories” οι PELICAN ακούγονται τόσο συνειδητοποιημένοι σε αυτό που κάνουν, σαν να έχουν ολοκληρώσει έναν κύκλο και επαναπροσδιορίσει τον ήχο τους κι αυτό είναι αισθητό καθόλη τη διάρκεια του δίσκου. O instrumental χαρακτήρας τους συντελεί στην ανάγκη για δυνατές μελωδικές γραμμές και οι PELICAN ανταπεξέρχονται πλήρως στις προσδοκίες και με συμμάχους παλιούς γνώριμους στο τεχνικό μέρος όπως οι Sanford Parker (MINSK, YOB, UNEARTHLY TRANCE) και Matt Bayles (MASTODON, ISIS, BOTCH)  και τα Electrical Audio του Steve Albini, το “Nighttime stories” ακούγεται σφιχτοδεμένο και οικείο και αποτελεί μία από τις καλύτερες δουλειές των post-metallers από το Chicago.

8 / 10

Κώστας Αλατάς