IHSAHN interview

0
66




“Experimenting outside the norms”

Είναι ένα πρωινό του Μαρτίου, κουλουράκι σπέσιαλ, καφεδάκι και ανοίγω το Skype. Vegard Tveitan λέει, με μήνυμα «μπορώ να μιλήσουμε 10’ νωρίτερα. Αν θέλεις, κάλεσέ με». Σούπέρ. Πρωινή, εφ’ όλης της ύλης κουβέντα με τον σπουδαίο μουσικό Ihsahn, τραγουδιστή και ηγετική φυσιογνωμία των EMPEROR πάλαι ποτέ και τώρα έναν εξαιρετικό σόλο μουσικό, που μας χάρισε έναν ακόμα πολύ καλό δίσκο, με τίτλο “Arktis”. Η κουβέντας μας περιείχε τα πάντα γύρω από το παρόν και το παρελθόν του. Τους καλεσμένους που έχει στους δίσκους του, τους EMPEROR, τη Νορβηγική black metal σκηνή. Εντελώς ακομπλεξάριστος, δεν είχε κανένα πρόβλημα να παραδεχτεί ότι όλα τα γεγονότα που συνέβησαν στη Νορβηγία στα 90’s, έδωσαν ώθηση στη σκηνή. Αλλά ας μην τα μαρτυράω όλα από τον πρόλογο. Υπάρχει πολύ ζουμί στη συνέντευξη… Enjoy!

Σ’ αυτό το άλμπουμ, νομίζω πιο πολύ από κάθε άλλη φορά στα σόλο άλμπουμ σου, γεφυρώνεις το μοντέρνο με το old school και το black metal με τα prog στοιχεία. Τι είχες στο μυαλό σου προτού μπεις στο στούντιο;
Σε αντίθεση με το προηγούμενο άλμπουμ που είχε μια πιο αυθόρμητη και αυτοσχεδιαστική προσέγγιση, αυτή τη φορά ήθελα να είμαι πιο επικεντρωμένος σε κάτι και σκοπό είχα να χρησιμοποιήσω μία πιο παραδοσιακή pop-rock φόρμουλα, με κουπλέ – ρεφρέν – κουπλέ – γέφυρα – ρεφρέν και όλα αυτά. Μεγάλωσα στα 80’s και ένα μεγάλο μέρος της μουσικής την οποία άκουγα από μικρός, είχε αυτή τη φόρμουλα. Αυτό, δεν έχει «αναπαραχθεί» σε πιο extreme metal φόρμες με τον ίδιο τρόπο. Με τους EMPEROR δεν ακολουθούσαμε σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο, επειδή θέλαμε να κάνουμε πιο special μουσική ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Με τον καιρό όμως, άρχισα να εκτιμώ ιδιαίτερα την τέχνη του να προσπαθείς να κάνεις αυτά τα τρία, τέσσερα λεπτά μουσικής, να αξίζουν τον κόπο! Είναι εντελώς διαφορετικό από το να προσπαθείς να ενώσεις διαφορετικά θέματα και διαφορετικά riffs. Ήθελα να χτίσω ένα τραγούδι πάνω σε μία βασική ταυτότητα, ένα βασικό θέμα, το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα riff, ένα θέμα, ένας ήχος, οτιδήποτε.

Παρότι, όμως, έχτισες όλα τα τραγούδια έχοντας έναν βασικό τρόπο στο μυαλό σου, μεταξύ τους ακούγονται πολύ διαφορετικά, δίνοντας μία αξιομνημόνευτη ποικιλία στο δίσκο.
Συμφωνώ απολύτως και αυτή ακριβώς ήταν η μεγάλη πρόκληση που είχα να αντιμετωπίσω. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν τραγούδια που ακούγονται πιο ηλεκτρονικά για παράδειγμα. Πάρε το “South winds”, που είναι το καλύτερο παράδειγμα αυτού που σου λέω. Το τραγούδι το έχτισα από το αρχικό θέμα του μπάσου. Αν ακούσεις το πιο 80’s κομμάτι, το “Until I too dissolve”, το κομμάτι χτίστηκε από το αρχικό κιθαριστικό θέμα που παίζω. Στόχος μου δεν ήταν να κάνω ένα εντελώς ποικίλο άλμπουμ, με διαφορετικά τραγούδια μεταξύ τους, αλλά αναπτύξω την ουσία της βασικής ταυτότητας.

Είπες ότι ήθελες να κάνεις ένα δίσκο που να έχει τη φόρμουλα των τραγουδιών που έβγαιναν τη δεκαετία του ’80. Σε ποια γκρουπ και σε ποια τραγούδια θα ήθελες να μοιάσεις;
Σε αρκετές περιπτώσεις, υπάρχει κόσμος που διαβάζει τις δηλώσεις μου για την pop-rock μουσική και νομίζει ότι ήθελα να κάνω το δίσκο μου να ακούγεται σαν pop-rock δίσκος. Η αλήθεια είναι όμως ότι ήθελα να ακολουθήσω τη φόρμουλα της pop-rock μουσικής. Δεν μπορώ να κρύψω ότι οι IRON MAIDEN είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή πάνω μου. Ούτε το ότι το πρώτο αγαπημένο μου συγκρότημα ήταν οι TWISTED SISTER αλλά και οι KISS.

Απολύτως λογικό μου ακούγεται αυτό που λες. Δεν έχει λογική κάποιος να αρχίσει να ακούει heavy metal με τους EMPEROR ή τους IMMORTAL…
(γέλια) έχεις δίκιο… Σ’ αυτό που συζητάμε, το θέμα είναι να φτιάξεις κάτι ξεχωριστό χρησιμοποιώντας την απλή φόρμουλα, του κουπλέ-ρεφρέν κτλ. Είναι σαν να έχεις ένα γεύμα με πατάτες, καρότα και κρέας. Ανάλογα με το πώς θα το μαγειρέψεις, μπορείς να το κάνεις να είναι φανταστικό αλλά και αηδία… (γέλια) Όταν κάνεις έναν δίσκο αυτοσχεδιασμού, μπορείς να «ξεφύγεις» από την κριτική του κόσμου, επειδή κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιες ήταν οι προθέσεις σου. Αντίθετα είναι πολύ δύσκολο και πολύ σημαντικό να μπορέσεις να κάνεις αυτά τα 3-4 λεπτά να «μετράνε» πραγματικά, όταν όλος ο κόσμος θα μπορεί κιόλας να κατανοήσει τις προθέσεις σου.

Μιλώντας εδώ και χρόνια με μουσικούς που παίζουν προοδευτική μουσική, όλοι μου λένε το ίδιο πράγμα. Ότι είναι πολύ πιο εύκολο να δημιουργήσεις ένα δεκάλεπτο έπος από το να γράψεις ένα συμπαγές, τετράλεπτο κομμάτι.
Ναι. Από τη στιγμή που είμαι σόλο καλλιτέχνης, οφείλω να βάλω κάποιους «περιορισμούς» στη μουσική μου, από την άποψη ότι δεν μπορώ να παίξω τα πάντα σ’ ένα μόνο δίσκο. Βασικά, δεν θα το έλεγα περιορισμό, αλλά να επικεντρώνεις τη δημιουργικότητά σου σ’ έναν συγκεκριμένο στόχο.

Έχεις πολλούς special guests στο δίσκο κι αυτή τη φορά. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που παίζουν στο δίσκο σου κι εσύ παίζεις στους δικούς τους!!! Αυτό συνέβη και με τον Matt Heafy στους TRIVIUM και με τους LEPROUS, με τον Jeff Loomis, με τον Devin Townsend. Μήπως να περιμένουμε μια συνεργασία με τους THE SHINING, αφού είναι το μοναδικό σχήμα που μέλος τους έχει συμμετάσχει στο δίσκο σου κι όχι εσύ στον δικό του; (γέλια)
Μη νομίζεις. Είχα κάνει παλιότερα φωνητικά για έναν δίσκο με remix από τραγούδια των THE SHINING, αλλά ποτέ δεν κυκλοφόρησε!!! (γέλια) Πέρα από την πλάκα όμως, νιώθω πολύ τυχερός που έχω τέτοιες γνωριμίες με τόσο ταλαντούχους ανθρώπους, που να μπορούμε να ανταλλάσσουμε εμφανίσεις στους δίσκους μας και να κάνουμε δημιουργικά πράγματα.

Οπότε το κριτήριο για να κάνει κάποιος guest συμμετοχή στο δίσκο σου, είναι να έχεις παίξει στον δικό του και αντίστροφα;
Όχι, όχι! (γέλια) Ο βασικός λόγος που ζητάω συνεργάτες ή καλεσμένους, είναι ότι είμαι ένα μόνο πρόσωπο και κάνω τόσα πολλά πράγματα μόνος μου, από τη σύνθεση μέχρι την ηχογράφηση των κομματιών, που είναι πολύ δύσκολο να είμαι αντικειμενικός, αφού είμαι τόσο κοντά στα τραγούδια. Για εμένα είναι πολυτέλεια και προνόμιο να έχω ανθρώπους σαν τον Einar από τους LEPROUS, να συμμετέχουν στο δίσκο μου. Μου δημιουργεί μία απόσταση από το κομμάτι, όταν δεν ακούω τη φωνή μου για παράδειγμα και μπορώ να το κρίνω πιο αντικειμενικά. Εκτός αυτού, οι καλεσμένοι, προσθέτουν στοιχεία στα τραγούδια, τα οποία εγώ δεν μπορώ να δώσω, οπότε τα εκτιμώ και ακόμα περισσότερο.

Πως συνέβη η αφήγηση του Νορβηγού συγγραφέα, Hans Herbjornsrud;
Μένουμε κοντά, αλλά είναι ένας διάσημος συγγραφέας στη Νορβηγία, ηλικίας πάνω από 70 ετών. Κάθε χρόνο, γίνεται ένα λογοτεχνικό φεστιβάλ στην πόλη μας, το οποίο φέρει το όνομά του. Πέρυσι μου ζήτησε να γράψω μουσική για να «ντύσω» κάποια ποιήματα για ένα σεμινάριο που θα γινόταν στο φεστιβάλ αυτό και μάλιστα αυτό έγινε και με ζωντανή εμφάνιση και κάναμε και μία στούντιο ηχογράφηση, την οποία βρήκα πολύ cool να έχουμε σαν bonus track.

Ακολουθώντας τη σόλο καριέρα σου από το ξεκίνημα, θα μπορούσα να πω ότι θα ήταν τέλεια κίνηση να συνεργαζόσουν με τον Steven Wilson. Είναι κάτι που θα ήθελες να κάνεις; Νομίζω ότι θα πήγαινε την καριέρα σου σε μεγαλύτερο επίπεδο…
Αλήθεια το πιστεύεις; Δεν τον έχω συναντήσει ποτέ προσωπικά, αλλά τρέφω τεράστια εκτίμηση για τον ίδιο προσωπικά αλλά και για τη δουλειά του.

Ξέρεις, την πρώτη φορά που τον συνάντησα για συνέντευξη στα τέλη της δεκαετίας του ’90, μου είχε κάνει εντύπωση που μου είχε πει πως του άρεσαν οι EMPEROR!!!
Σοβαρά; Δεν το γνώριζα! (γέλια) Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που βρεθήκαμε πολύ κοντά στο να είμαστε στο ίδιο μέρος, αλλά ποτέ δεν τα καταφέραμε. Έχουμε πολλούς κοινούς φίλους όμως, οπότε μακάρι να βρεθούμε αν κι εκείνος είναι πάρα πολύ απασχολημένος με τόσες δουλειές που κάνει… Πολύ ενδιαφέρουσα σκέψη όμως!

Για ποιον λόγο υπήρξε αυτή η καθυστέρηση στην κυκλοφορία του άλμπουμ και το τραγούδι “Mass darkness” αποκαλύφθηκε αρκετούς μήνες πριν, ώστε σχεδόν το ξεχάσαμε; Είχε να κάνει με την απόκτηση της Candlelight από την Spinefarm;
Ακριβώς αυτό!!! Εκείνη την περίοδο γίνονταν οι διαπραγματεύσεις που κράτησαν αρκετά και γι’ αυτό βγήκε το τραγούδι και μετά υπήρξε μία «σιγή» για κάποιον χρόνο…

Ελπίζω τα πράγματα να είναι καλύτερα τώρα που θα βρεθείτε σε μία πολυεθνική εταιρία, αφού ουσιαστικά η Spinefarm είναι η Universal.
Να σου πω την αλήθεια, στην αρχή τα πράγματα ήταν λίγο τρομαχτικά, αφού είμαι στην Candlelight απ’ όταν ήμουν έφηβος, σχεδόν 25 χρόνια τώρα και είχα σχέση με τους ίδιους ανθρώπους σε όλη μου την καριέρα και γνωριζόμασταν πάρα πολύ καλά. Με τον καιρό, γνώρισα τους νέους μου συνεργάτες όμως και διαπιστώνω ότι πρόκειται για ανθρώπους που κάνουν εξαιρετική δουλειά, οπότε είμαι αισιόδοξος για το μέλλον. Εκτός αυτού, ο βασικός μου σύνδεσμος με την Candlelight, παραμένει και μάλιστα σε υψηλή διοικητική θέση στην Spinefarm, κάτι που μου δίνει μία παραπάνω ασφάλεια.

Όλοι οι δίσκοι των EMPEROR, τα σόλο άλμπουμ σου αλλά και οι ZYKLON, κυκλοφόρησαν από την Candlelight. Υπήρξε ποτέ περίοδος που είχες προτάσεις να πας σε μεγαλύτερη εταιρία, ιδιαίτερα στο ζενίθ των EMPEROR; Είχες σκεφτεί ποτέ αυτήν την πιθανότητα ή ήσουν τόσο ικανοποιημένος με την Candlelight που ούτε σου είχε περάσει από το μυαλό;
(γέλια) Μάλλον έχει να κάνει με την καταγωγή μας από το Notodden της Νορβηγίας, όπου όλοι είμαστε διστακτικοί!!! Φυσικά και είχαν υπάρξει προτάσεις για τους EMPEROR από διαφορετικά management, εταιρίες και όλα αυτά. Είχαμε όμως κατά κάποιο τρόπο αποφασίσει να στηριχτούμε στις δυνάμεις μας και να κρατήσουμε δυναμική στάση κατά κάποιο τρόπο και ποτέ δεν δουλέψαμε με managers. Ο Samoth ουσιαστικά, πάντα ήταν ο manager των EMPEROR κι έβγαζε εις πέρας όλα τα πρακτικά θέματα και κανονίζαμε τα θέματα των συναυλιών με μία εταιρία, τη Photograve Management, που μας βοηθούσε για πολλά χρόνια. Το ίδιο κάνω και με τη σόλο καριέρα μου, που έχω τη Mnemosyne Productions μαζί με τη γυναίκα μου και μανατζάρουμε τους εαυτούς μας. Αυτό, νομίζω ότι δίνει στον μουσικό την απαραίτητη ελευθερία, ιδιαίτερα στην εποχή μας και μάλιστα με τη μουσική που παίζουμε. Υπάρχουν τόσα πολλά παραδείγματα συγκροτημάτων, που έκαναν μεγάλη επιτυχία, πήγαν σε μεγαλύτερες εταιρίες, μεγαλύτερα management και τώρα δεν έχουν τίποτα, παρά μόνο δικηγορικά χαρτιά και συμβόλαια που δεν μπορούν να λυθούν. Εγώ με τον Samoth, κρατήσαμε μία πιο DIY προσέγγιση, κάναμε πράγματα που ξέραμε, κρατήσαμε τα δικαιώματά μας εμείς. Αυτός είναι και ο λόγος που μπορούμε ακόμα να ζούμε από εκείνη την κατάσταση που είχαμε δημιουργήσει!!! Εγώ με τη γυναίκα μου μάλιστα, από πολύ νωρίς, από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ήδη, αρχίσαμε να κάνουμε επενδύσεις σε εξοπλισμό και σε στούντιο, έχοντας τη δυνατότητα να δουλεύουμε όσο θέλουμε στις δουλειές μας και να κάνουμε μόνοι μας την παραγωγή. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μας διευκολύνει αυτό. Γνωρίζω πολλούς συναδέλφους μου, που παίζουν σε μπάντες με πολύ μεγαλύτερες πωλήσεις από εμένα, οι οποίοι όμως δεν μπορούν να ζήσουν, καθώς ένα πολύ μικρό ποσοστό από τα χρήματα που βγαίνουν, φτάνουν στις τσέπες τους, αφού είναι υποχρεωμένοι να δίνουν το μεγαλύτερο μερίδιο, ουσιαστικά σε μεσάζοντες. Όπως βλέπεις, τελικά ο καλλιτέχνης είναι πάντα αυτός που υποφέρει.

Είναι φοβερό αυτό, γιατί πολύς κόσμος νομίζει ότι οι καλλιτέχνες βγάζουν ένα σκασμό λεφτά, αλλά τελικά τα μεγαλύτερα ποσά πάνε στους μεσάζοντες…
Θα σου πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για να καταλάβεις ακόμα καλύτερα αυτό που σου λέω. Η Blood Music, θα βγάλει μέσα στο 2016 ένα τεράστιο box set με τη δισκογραφία των EMPEROR. Όταν λέμε τεράστιο, είναι ένα από τα μεγαλύτερα box set που έχουν βγει, με 15 βινύλια κι ένα σωρό πράγματα, το οποίο ζυγίζει γύρω στα 17 κιλά, νομίζω!!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόση δουλειά έχει πέσει ώστε να γίνει το ΑΠΟΛΥΤΟ, ΤΕΛΕΙΟ box set, με έμφαση και προσοχή στην οποιαδήποτε λεπτομέρεια. Προφανώς όμως, είναι και πολύ ακριβό όμως, σε τέτοιο σημείο, που για να φτάσει σε μία όσο το δυνατόν λογική τιμή στον οπαδό, έχω την εντύπωση ότι οι μόνοι που θα βγάλουν λεφτά, θα είναι το εργοστάσιο που θα τυπώσει τα βινύλια (γέλια)!!! Δεν παρακολουθώ social media, forum και τέτοια, αλλά μου έχουν πει ότι ο κόσμος τα έχει πάρει στο κρανίο με την τιμή, λέγοντας ότι οι EMPEROR βγάζουν ένα καλό εφάπαξ και θα βγάλουν πάρα πολλά λεφτά και διάφορα τέτοια! Σε διαβεβαιώνω όμως ότι δεν θα βγάλουμε απολύτως τίποτα απ’ αυτό…

Τα τελευταία χρόνια, έχετε κάνει κάποιες περιοδείες και μερικά, επιλεγμένα show με τους EMPEROR. Νιώθεις ότι σε εκφράζει η μουσική των EMPEROR σήμερα ή είναι απλά ένα μέρος της ζωής σου αλλά εσύ έχεις προχωρήσει παραπέρα; Το ρωτάω αυτό, επειδή υπάρχει πολύς κόσμος που πιστεύει ότι το reunion αυτό έγινε μόνο για τα χρήματα, αφού τα χρήματα ήταν πραγματικά πολύ καλά…
Ω, ναι. Ήταν πάρα πολύ καλά τα λεφτά!!! (σ.σ. φοβερή και αφοπλιστική ειλικρίνεια) Για να είμαι ειλικρινής, το όνομα των EMPEROR μεγάλωσε πολύ μετά τη διάλυσή τους και είναι άπειρες οι προτάσεις που έχουμε απορρίψει. Είναι προφανές ότι θα μπορούσαμε να είχαμε «ξεζουμίσει» αυτήν την κατάσταση με πολλούς τρόπους, αλλά δεν το κάναμε. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι οι EMPEROR είναι ένας οργανισμός, όπου υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που απασχολούνται και πολλά χρήματα που αφορούν αυτό το συγκρότημα. Όλο αυτό το διάστημα όμως, εγώ είχα το solo project μου, όντας ένας άνθρωπος και στο σύνολο δεν μου κάνει και μεγάλη διαφορά, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αυτό ήταν κάτι που ήθελα να προσέξω ιδιαίτερα όταν ξεκινούσα τη σόλο καριέρα μου. Να μην θεωρηθεί ότι είναι η συνέχεια των EMPEROR, αλλά να ξεκινήσω από το μηδέν. Αυτός ήταν και ο λόγος που έβγαλα τρεις δίσκους, προτού ξεκινήσω να κάνω συναυλίες! Ήθελα να δώσω στον κόσμο μία ξεκάθαρη πρόταση του τι κάνω τώρα και να έχω μία διάκριση σε προσωπικό επίπεδο ότι είναι διαφορετικό από το παρελθόν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχαμε τους EMPEROR δέκα χρόνια και δέκα χρόνια έχω και το solo project μου, μαζί με κάποια άλλα project που έκανα!!! Νιώθω προνομιούχος όμως, που είχα την ευκαιρία να κάνω και αυτές τις συναυλίες με τους EMPEROR ταυτόχρονα να συνεχίζω και την καριέρα μου.

Παρόλα αυτά, η αρχική μου ερώτηση παραμένει: Σε εκφράζει η μουσική των EMPEROR σήμερα;
Ναι, βεβαίως. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Αυτό που με προβλημάτιζε ήταν τα τραγούδια από το “In the nightside eclipse”, και αν θα μπορούσα να μπω μέσα στο πετσί τους συναισθηματικά και να τα αποδώσω όπως θα έπρεπε, με όλο το πάθος που χρειάζεται. Έκανα το ίδιο που έκανα και στο προηγούμενο σόλο άλμπουμ μου. «Πέταξα την εμπειρία μου από το παράθυρο» και ξεκίνησα να δουλεύω σαν να μην ήξερα τίποτα, ακριβώς δηλαδή όπως την περίοδο του “In the nightside eclipse”, που ήμασταν έφηβοι, δεν είχαμε καμία εμπειρία, παρά μόνο μία πολύ δυνατή ταυτότητα του τι θέλαμε να δημιουργήσουμε. Κάποιοι ίσως θεωρήσουν ότι αυτά είναι ηλιθιότητες, η αλήθεια είναι όμως ότι η διαδικασία αυτή με βοήθησε πάρα πολύ να μπω στο πνεύμα εκείνης της εποχής και να αποδώσω με τον δέοντα τρόπο τα κομμάτια.

Αλήθεια, πως βλέπεις το γεγονός ότι πολλοί μουσικοί από black metal γκρουπ ή ακόμα και black metal γκρουπ των 90’s γενικώς, τα τελευταία χρόνια έκαναν μία μεγάλη αλλαγή στη μουσική τους και πήγαν σε πιο avant garde μονοπάτια, πιο proggy, πιο ατμοσφαιρικά. Όπως οι ULVER, οι ARCTURUS, ακόμα και οι SHINING, αλλά κι εσύ σαν σόλο καλλιτέχνης. Ποιο είναι το κοινό σημείο που σας οδηγεί σε αλλαγή της μουσικής κατεύθυνσης;
Για εμένα είναι περίεργο το γεγονός ότι δεν ακολούθησαν αυτήν την ποορεία ακόμα περισσότεροι μουσικοί. Όταν ξεκινήσαμε στις αρχές των 90’s, το black metal όπως το γνωρίζουμε τώρα, δεν ήταν κάτι καθορισμένο. Έτσι όπως το βλέπω τώρα, ήμασταν έφηβοι που σπρώχναμε τα όρια της μουσικής με ακραίο τρόπο, έχοντας ισχυρή κινητήρια δύναμη και δεν μου είναι καθόλου περίεργο που αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε για πολλά ακόμα χρόνια. Για εμένα όμως, αν κάνεις κάτι καινοτόμο στην εφηβεία σου και μένεις εκεί, χωρίς να εξελίσσεσαι, είναι πολύ λυπηρό…

Η αλήθεια είναι ότι με τους EMPEROR και τα υπόλοιπα γκρουπ της εποχής σας, ήσασταν οι ίδιοι avant garde, με την έννοια ότι δημιουργούσατε κάτι εντελώς καινούργιο…
Δεν θέλω να φανεί πομπώδες αυτό, αλλά εκείνη την περίοδο δεν σκεφτόμασταν με αυτόν τον τρόπο, κάναμε όμως κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ πριν. Ιδιαίτερα όταν βάζαμε τα ορχηστρικά μέρη στο black metal, δεν είχαμε αντιληφθεί πόσο μπροστά σπρώχναμε τη μουσική.

Πιστεύεις ότι η άνοδος συγκροτημάτων όπως οι EMPEROR, IMMORTAL και πολλών άλλων συμπατριωτών σας από τη Νορβηγία, προωθήθηκε πολύ –εκτός από τη μουσική- και απ’ όλα τα άλλα που συνέβησαν εκείνη την περίοδο στη χώρα σας; Το κάψιμο των εκκλησιών, τη δολοφονία του Euronymous, την αυτοκτονία του Dead, τα καψίματα των εκκλησιών κι όλα αυτά;
Φυσικά ναι, βεβαίως!!!

Πιστεύεις ότι το γεγονός ότι ο Samoth και ο Faust μπήκαν στη φυλακή, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, έκαναν τους EMPEROR να φαίνονται πιο «κακοί»;
Ναι, φυσικά. Κοίτα να δεις. Το ίδιο συμβαίνει και στη rap μουσική αν το δεις καλά. Αν ένας μουσικός έχει δεχτεί σφαίρα, έχει πυροβολήσει κάποιον ή διακινεί λεφτά από ναρκωτικά, ο κόσμος νομίζει ότι είναι πραγματικότητα. Ο κόσμος αγαπά την τραγωδία της Janis Joplin ή την υπερβολική δόση ναρκωτικών του Jimi Hendrix ή την αυτοκτονία του Kurt Cobain. Αυτό προσδίδει κάτι έξτρα στο ψηφιδωτό της μουσικής γι’ αυτούς. Για την ακραία μουσική, το γεγονός ότι έγιναν τόσα ακραία πράγματα γύρω απ’ αυτή, έκανε όλη την κατάσταση εξωτική, πιάνοντας το ενδιαφέρον όλων των ΜΜΕ, που δεν είχαν σε τίποτα να κάνουν κιόλας με αυτή τη μουσική. Κοιτάς κάθε μέρα τις εφημερίδες και διαβάζεις ένα σωρό βλακείες, που δεν έχουν καμία ουσιαστική αξία, αλλά προσθέτουν στην αίσθηση και την ακρότητα. Αυτά φαίνεται ότι αρέσουν πολύ στον κόσμο.

Μιλώντας για βλακείες, ήσουν ενεργό μέλος της σκηνής όταν αυτοκτόνησε ο Dead ή δολοφονήθηκε ο Euronymous. Ποιες είναι οι πιο ψεύτικες φήμες που άκουσες σε σχέση με αυτά τα περιστατικά είτε από τον Τύπο είτε από τον κόσμο;
Δεν έχω ιδέα… Μας πλησιάζουν συνεχώς άνθρωποι για να μάθουν όλη την αλήθεια και να γράψουν την πραγματική ιστορία για το Νορβηγικό black metal. Δεν με ενδιαφέρει όμως. Για παράδειγμα, αυτό το βιβλίο που είχε βγει, το “Lords of chaos”, αν θυμάμαι καλά, ούτε που το έχω διαβάσει. Δεν με ενδιαφέρει αυτή η ιστορία, από την άλλη όμως δεν αρνούμαι ότι όλες αυτές οι καταστάσεις έδωσαν τεράστια ώθηση στο ξεκίνημα της Νορβηγικής σκηνής. Εγώ ασχολήθηκα όλα αυτά τα χρόνια με τη μουσική πλευρά του πράγματος και δεν θέλω σε καμία περίπτωση η μουσική μου να υποτιμηθεί και να θεωρηθεί απλά ως ένα αξεσουάρ βίας και να μείνει γνωστή μόνο γι’ αυτό. Το 2014 παίξαμε μπροστά σε 50.000 άτομα στη Γαλλία και σε 80.000 ανθρώπους στο Wacken. Δεν νομίζω ότι θα παίζαμε μπροστά σε τόσο κόσμο, που τραγουδούσε τους στίχους μας, αν η μουσική μας δεν άξιζε. Δεν θα αντέχαμε στον χρόνο αν η μουσική μας ήταν σκατά. Μην ξεχνάμε κιόλας, ότι πολύς κόσμος αγόρασε τους δίσκους των EMPEROR τα τελευταία χρόνια και ότι την περίοδο που συνέβαιναν αυτά τα γεγονότα, δεν είχε καν γεννηθεί.

Τι νομίζεις ότι απέμεινα από την old school black metal σκηνή και που νομίζεις ότι πηγαίνει όλο το κίνημα;
Είναι σαφές νομίζω, ότι εγώ όλα αυτά τα χρόνια τραβάω τον δικό μου δρόμο… Για να είμαι ειλικρινής, σε ότι αφορά τη σκηνή, ο Samoth ήταν αυτός που πάντα είχε στενές σχέσεις με το δίκτυο των black metal μουσικών, εγώ έχω φίλους και γνωστούς στη σκηνή, αλλά ποτέ δεν είχα στενή σχέση με το δίκτυο ή την κολλεκτίβα. Το βρίσκω πολύ φυσικό που κατέληξα να γίνω σόλο καλλιτέχνης (γέλια).

Ποιο τραγούδια σου θεωρείς ως το highlight, με τους EMPEROR και με τη σόλο καριέρα σου;
Χμμμ… Δύσκολη ερώτηση… Από τους EMPEROR, θα διάλεγα ή το “Inno a Satana” ή το “Thus spake the nightspirit”, που είναι υμνικά κι έχουν ισχυρά χαρακτηριστικά. Σε ότι αφορά τη σόλο καριέρα μου, σίγουρα είμαι προκατειλημμένος με τον καινούργιο μου δίσκο (γέλια). Πάντως, θα διάλεγα το “The grave”, γιατί περιέχει και το πειραματικό στοιχείο αλλά και την πιο πρωτόγονη, black metal πλευρά μου. Παρότι είναι πολύ διαφορετικό απ’ ότι έκανα στο παρελθόν, είναι από τα πιο σκοτεινά και black τραγούδια που έχω  γράψει ποτέ.

Αφού πλέον έχεις περιοδεύσει με τους EMPEROR, θα καλούσες κάποιον από τους πρώην συνοδοιπόρους σου να παίξουν ως καλεσμένοι σε σόλο άλμπουμ σου;
Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω εξετάσει αυτήν την πιθανότητα. Είμαστε τόσο μακριά μουσικά και από την άλλη έχουμε τόσο κοινό παρελθόν. Εγώ πάντα όμως θέλω να έχω καλεσμένους που έχουν να προσθέσουν κάτι διαφορετικό στη μουσική μου. Στην καριέρα μου, έχω συνεργαστεί με καταπληκτικούς ντράμερ. Ο Trym, για παράδειγμα, με το οποίον έχουμε παίξει στους EMPEROR, είναι εκπληκτικός ντράμερ. Μου προσφέρει όμως πολύ μεγάλη έμπνευση να παίζω με τον Tobias Andersen στους σόλο δίσκους μου, επειδή έχει μία πιο old school προσέγγιση, παίζει σ’ ένα μικρό drum kit και μοιάζει με τον John Bonham, χωρίς triggers, χωρίς μηχανισμούς, απλά με οργανικό τρόπο. Ακόμα και ο κιθαρίστας που έχω στα live, ο Robin Ognedal, έπαιζε σε progressive σχήματα, κάτι που δίνει μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση επίσης και στην κιθάρα.

Δηλαδή ο λόγος που διαλύθηκαν οι EMPEROR ήταν μουσικές διαφορές ή κάτι άλλο;
Θα μπορούσα να συνοψίσω τους λόγους σε δύο: Πρώτον ότι τα άλλα παιδιά ήθελαν να συνεχίσουν μ’ έναν πιο παραδοσιακό τρόπο και από πλευράς μουσικής, αλλά και από την οπτική γωνία του να κάνεις άλμπουμ και μετά παγκόσμια περιοδεία. Κατόπιν ξανά νέο άλμπουμ και καπάκια παγκόσμια περιοδεία κ.ο.κ., όπως κάνουν σχεδόν όλες οι άλλες μπάντες. Το τελευταίο μας άλμπουμ, το “Prometheus”, έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι εγώ το έγραψα ολόκληρο, μη σου πω ότι το έπαιξα και ολόκληρο (γέλια).

Προσωπικά μου ακούγεται σαν σόλο δίσκος σου, κάτω από το όνομα των EMPEROR.
Κατά κάποιο τρόπο, ναι. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχα κάνει και το 75% του “IX Equilibrium”. Με λίγα λόγια, είχαμε καταλήξει να γράφω εγώ αρχικά το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής και αργότερα όλη τη μουσική και οι υπόλοιποι να θέλουν να περιοδεύουν. Υπήρχε μία βασική διαφορά λοιπόν στον τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων. Εκείνοι ήθελαν να είναι μουσικοί που περιοδεύουν κι εγώ ήθελα να ασχοληθώ πιο πολύ με μουσικούς πειραματισμούς και καταστάσεις στο στούντιο. Θα με συγχωρήσεις όμως, πρέπει να σταματήσουμε τώρα, γιατί ήδη έχουμε παραβεί το χρόνο της συνέντευξης.

Προλαβαίνω άλλη μία ερώτηση: Τι θυμάσαι από τη μοναδική σου συναυλία στην Ελλάδα, πριν από 20 χρόνια, στο Metal Invader Festival, μαζί με τους VENOM, THEATRE OF TRAGEDY και VIRGIN STEELE;
Θυμάμαι ότι ήταν πολύ ωραία η συναυλία σ’ εκείνο το ανοιχτό μέρος, αλλά αυτό που θυμάμαι πιο πολύ, είναι ότι με είχε τσιμπήσει μέλισσα στη γλώσσα στο soundcheck!!! (γέλια) Να είσαι σίγουρος, ότι αυτή είναι μία κατάσταση στην οποία δεν θέλεις να βρεθείς, πριν τραγουδήσεις μπροστά σε πολύ κόσμο (γέλια).

Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα και καλή επιτυχία με το δίσκο.
Εγώ ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη.

Σάκης Φράγκος

 

www.ihsahn.com

Line-up:
Ihsahn – κιθάρες, μπάσο, φωνητικά, πλήκτρα
Tobias Andersen – ντραμς (Session studio μουσικός)

Δισκογραφία:
“The adversary” (2006)
“angL” (2008)
“After” (2010)
“Eremita” (2012)
“Das Seelenbrechen” (2013)
“Arktis” (2016)

 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here