Οι MINISTRY, ένα από τα παλιότερα και σημαντικότερα σχήματα του industrial metal, με τον θεοπάλαβο Al Jourgensen , έρχονται στην Αθήνα την 1η Ιουνίου και την επόμενη στη Θεσσαλονίκη, έτσι, για να μας μπει καλά το καλοκαίρι και οι συντάκτες του ROCK HARD, γράφουν τη γνώμη τους για το συγκρότημα.
Από κάτω, μπορείτε να ψηφίσετε, ποιο θεωρείτε κορυφαίο industrial metal σχήμα.
Ποτέ μου δεν είχα ιδιαίτερη αγάπη/προτίμηση, για το είδος μουσικής που πρεσβεύουν οι MINISTRY. Επίσης, παρότι ο Al Jourgensen είναι ένας πολύ σημαντικός μουσικός/καλλιτέχνης, δεν συνηθίζω να τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση για ανθρώπους τόσο βαθιά χωμένους στα σκληρά ναρκωτικά. Εκεί που του βγάζω το καπέλο όμως, είναι ότι είναι από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που δεν φοβούνται καθόλου να εκφράσουν την άποψή τους όχι μόνο με δηλώσεις τους, αλλά και μέσα από τα τραγούδια τους, με οποιοδήποτε κόστος. Αυτό που έχει κάνει ο Jourgensen με τον George Bush Jr, ξεπερνά και την πιο καλπάζουσα φαντασία και οφείλω να του βγάλω το καπέλο.
Σάκης Φράγκος
Τι έχουμε εδώ καλέ; Επιτέλους να γράψουμε και για κάτι διαφορετικό που να μην μιλά για το πόσο ανώτερο είναι το metal, ούτε για σπαθιά, δράκους, αίμα, μπύρα και Σατανά. Μόλις μπήκα στο Γυμνάσιο θυμάμαι και τότε τα ένδοξα χρόνια του MTV, κάναμε σα χαζά μπας και βάλει κανένα βίντεο από METALLICA, ΝIRVANA, SOUNDGARDEN, AC/DC και όλες τις τότε επιτυχίες της εποχής. Ανάμεσα στα γνωστά τότε άσματα σκάει ένα υπέροχο βίντεο με αληθινή βία και βανδαλισμούς του δρόμου από διάφορες πορείες και έναν τύπο να κοροϊδεύει τον George Bush κρατώντας τα αχαμνά του. Μιλάμε φυσικά για το “N.W.O.” το οποίο είναι και το πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι των MINISTRY. Από τότε έμεινα άφωνος με την ενέργεια και το concept τους και στο μέλλον, ξετυλίγοντας το αίνιγμα που λέγεται MINISTRY, βρήκα ήχους που δεν είχα ξανασυναντήσει ποτέ μέχρι εκείνη την στιγμή.
Μπορεί με το προηγούμενο άλμπουμ τους. “The mind is a Terrible Thing to Taste” να είχαν αρχίσει να μπαίνουν στα σπίτια κάποιων μεταλλάδων, με το “Psalm 69” μπήκαν σχεδόν σε κάθε σπίτι. Ακόμη και μέχρι σήμερα παραμένει το breaking point της μπάντας. Σίγουρα στην τριάδα των άλμπουμ που όρισαν τον ήχο του industrial metal. H πολυαναμενόμενη συναυλία που θα δώσουν σε λίγο καιρό στην Αθήνα, δύσκολα θα μαζέψει κόσμο που δεν γνωρίζει την νοσηρή ευφυΐα της προσωπικότητας που λέγεται Alain Jourgensen. Μέχρι τότε όσοι δεν γνωρίζουν καλό είναι να μπουν στον κόσμο που μόνο οι Ministry μπορούν να δημιουργήσουν. Θα εκπλαγείτε στο πως μια synthpop, electro μπάντα που θα μπορούσε άντε να μπει σε μια συλλογή μαζί με τους DEPECHE MODE, με τον χρόνο έγινε ένα industrial metal κανόνι που ξερνά φωτιές και έφτασαν σε σημεία στα όρια του thrash metal ( “Houses of the Mole”, “Rio Grande Blood” κτλ.)!
Αν θες να δεις κάτι διαφορετικό και όχι για μία ακόμη φορά τον Nick Holmes να παραπονιέται ότι παίζει μέρα και δεν μπορεί τον ήλιο, οι MINISTRY είναι εδώ για να μας προσφέρουν ένα μοναδικό σόου. Να μην λείψει κανείς. Το συγκεκριμένο κειμενάκι γράφτηκε υπό τους ήχους του παρακάτω κομματιού.
Γιώργος Καραγιάννης
“Soon I discovered that this rock thing was true
Jerry Lee Lewis was the devil
Jesus was an architect previous to his career as a prophet
All of a sudden, I found myself in love with the world
So there was only one thing that I could do
Was ding a ding dang my dang a long ling long”
Θάνος Κολοκυθάς
Πρωτοπόροι στο χώρο του industrial, οι MINISTRY δεν νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Δημιούργημα αυτής της τεράστιας προσωπικότητας που ακούει στο όνομα Al Jourgensen, οι MINISTRY εξελίχθηκαν από μια synthpop μπάντα στο μεγαθήριο του χώρου που ξέρουμε σήμερα, με κύριο άξονα τον εκρηκτικό ήχο τους και τις εμπνεύσεις του Θείου Al που, με τις επιθέσεις του στις εκάστοτε Αμερικανικές κυβερνήσεις κατέστησε εαυτόν persona non grata στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό όμως ουδόλως εμπόδισε τον Al και τους MINISTRY να συνεχίζουν τη θριαμβευτική τους πορεία. Ο θάνατος του κιθαρίστα Mike Scaccia το 2012 φάνηκε να δίνει τέλος στη μπάντα, ευτυχώς όμως για όλους μας ο Al φρόντισε να ανασυνταχθεί και να συνεχίσει να αποτελεί το αγκάθι στο πλευρό ορισμένων, ασυμβίβαστος και αντικομφορμιστής όπως πάντα. Φυσικά το “Psalm 69” ήταν, είναι και θα είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ των MINISTRY, χωρίς να αγνοώ δισκάρες όπως το “Rio Grande Blood” και η επιλογή μου, προφανέστατα θα είναι από αυτόν τον μνημειώδη δίσκο.
Θοδωρής Κλώνης
Με τους MINISTRY εκτός από άσχετος είμαι και ανίδεος. Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο λόγο για τον οποίο δεν κάθισα να ασχοληθώ ποτέ με αυτούς. Δεν ήξερα καν τι μουσική παίζουν! Δεν είχα ακούσει ποτέ και τους άκουσα μόλις πρόσφατα, για να έχω μία άποψη να εκφέρω στην στήλη band of the week αυτής της εβδομάδας. Και να πω την μαύρη μου αλήθεια, δεν έχασα και τίποτα που δεν τους είχα ακούσει τόσο καιρό. Ίσως θα πρέπει να τους ψάξω περισσότερο και η αλήθεια είναι πως περιμένω να δω τα κείμενα των αγαπητών συναδέλφων, για να πάρω και από αυτούς μία άποψη. Πάντως ότι έχω ακούσει μέχρι στιγμής από αυτό το συγκρότημα δεν με ενθουσίασε. Το τραγούδι που διάλεξα ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να βρω, το οποίο μου θύμισε λίγο RAMMSTEIN.
Δημήτρης Μπούκης
