ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Shattered existence” – XENTRIX
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Roadracer Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: John Cuniberti
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Kιθάρα – Chris Astley
Κιθάρα – Kristian “Stan” Havard
Μπάσο – Paul “Macka” MacKenzie
Τύμπανα – Dennis Gasser
Οι XENTRIX από το Preston του Lancashire στην Αγγλία ήταν προορισμένοι από την μοίρα να γίνουν ένα από τα πιο αγαπητά και σεβαστά μεταλλικά συγκροτήματα και ειδικότερα στο χώρο του thrash. To συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1984 κάτω από το όνομα SWEET VENGEANCE από τους Christ Astley (φωνητικά/κιθάρα), Kristian “Stan” Havard (κιθάρα), Paul “Macka” MacKenzie (μπάσο) και Dennis Gasser (τύμπανα). Η δραστηριότητα τους κάτω από αυτό το όνομα και πριν το αλλάξουν στο αγαπημένο XENTRIX το 1988, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο εκτός από την ηχογράφηση του κομματιού “Blackmail” για μία συλλογή της Ebony Records ονόματι “Full force”. Με την αλλαγή του ονόματος το 1988 και την κυκλοφορία του demo “Hunger for death” το οποίο μάλιστα έλαβε 5 αστέρια στο δύσκολο σε κριτικές Kerrang!, συν την φήμη που τους ακολουθούσε για τις εκπληκτικές τους συναυλίες, αφού είχαν στείλει το demo σε κάθε λογής εταιρεία, ήταν τα λαγωνικά του Αγγλικού τμήματος της Roadrunner που τους έκαναν την πρόταση για συμβόλαιο. Μάλιστα ο σουρεαλισμός της υπόθεσης είναι ότι οι XENTRIX δεν είχαν στείλει ποτέ το demo στη Roadrunner! Η εταιρεία τους κάλεσε στα γραφεία της να περάσουν από οντισιόν και μόλις αυτή τέλειωσε, το συμβόλαιο για το κουαρτέτο ήταν πραγματικότητα με τους εκπροσώπους της εταιρείας πραγματικά εντυπωσιασμένους!
Ο ήχος της μπάντας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανώς επηρεασμένος από τους METALLICA όπως κι από τους TESTAMENT της εποχής (δηλαδή TESTALLICA, άρα δύο φορές METALLICA). O δίσκος που ήταν ήδη έτοιμος κυκλοφόρησε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1989 τελικά από την Roadracer Records. Hχογραφήθηκε στα Sinewave Studios στο Birmingham και ήταν από την αρχή προφανές ότι θα ξεχώριζε –όπως και η μπάντα- με τον ήχο του. Ένας ήχος που δεν παρέπεμπε σε Ευρωπαίους αλλά είχε την ξεκάθαρη Αμερικάνικη αύρα και με έναν Chris Astley στα φωνητικά να θυμίζει Chuck Billy με τα τραβήγματα της φωνής του James Hetfield στο τέλος κάθε στίχου. Άμεσα το “Shattered existence” έγινε «καυτό» άλμπουμ για τους οπαδούς όχι μόνο του thrash, καθώς τους XENTRIX αγκάλιασαν και οι κλασσικομεταλλάδες, ενώ παρά την τότε άνοδο του death metal, ακουγόταν σύγχρονο κι αρκούντως επιθετικό. Αυτό όμως που έκανε τη διαφορά, όχι μόνο σε σχέση με συμπατριώτες τους Άγγλους αλλά ακόμα και με Αμερικάνικες μπάντες, ήταν η σοβαρότητα που έβγαζαν στο παίξιμο τους. Ναι, οι XENTRIX δεν είχαν ούτε τον χαβαλέ που είχαν οι ACID REIGN, ούτε την ουγκανίλα που είχαν οι ONSLAUGHT, ούτε την κυκλοθυμία των SACRILEGE, ενώ έβγαζαν κι ένα μεγαλύτερο αέρα επαγγελματισμού.
Κατάφεραν να ξεχωρίσουν από επίσης φοβερά συγκροτήματα της Αγγλίας όπως οι SLAMMER (με το συγκλονιστικό “The work of idle hands” την ίδια χρονιά), RE-ANIMATOR, TORANAGA, PARIAH, DEATHWISH, ενώ θεωρούνται και μέχρι ενός σημείου υπεύθυνοι που κάνανε το μπαμ λιγότερο «σοβαρές» μπάντες τότε, όπως οι LAWNMOWER DEATH και METAL DUCK. Ο λόγος ότι ηχογράφησαν το “Ghostbusters” του Ray Parker Jnr, το οποίο έγινε ύψιστο χιτάκι και απενοχοποίησε πολύ τη μουσική στις αρχές της δεκαετίας του ’90 γενικότερα. Το “Shattered existence” είχε 9 κομματάρες, η μία καλύτερη από την άλλη. Το αρχικό δίδυμο των “No compromise” και “Balance of power” πρέπει να διδάσκεται στα πανεπιστήμια για το πώς ανοίγει ένας τέλειος δίσκος ανεξαρτήτως είδους. Τα “Dark enemy” και “Bad blood” γίνανε fan favorites, ενώ το “Position of security” είναι ένα κομμάτι που πιάνει όλη την ουσία των XENTRIX γενικότερα, με σήμα-κατατεθέν τις όμορφες αλλαγές, την πανέμορφη κιθαριστική δουλειά και τα ψυχωμένα φωνητικά του Astley. Το δε τετράστιχο “How can you die, when you never lived, how can you lie, and expect to forgive?” άγγιξε πολύ ευαίσθητες χορδές και στιχουργικά γενικότερα τα πουλέν μας ήταν το ίδιο δυνατά όπως και στο μουσικό κομμάτι. Οι αντιδράσεις για το δίσκο ήταν άμεσα αποθεωτικές εκείνη την εποχή.
Οι XENTRIX αγκαλιάστηκαν ως η νέα ελπίδα όχι μόνο του thrash, αλλά και της μουσικής μας στο σύνολο της, έβγαζαν κάτι το συμπαθές σε όλους ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι είχαν δουλέψει πολύ το υλικό τους και είχαν τον τρόπο να είναι άμεσοι στο πώς να το κάνουν κολλητικό χωρίς να είναι εμπορικοί. Το MTV βοήθησε με τον τρόπο του, καθώς το βίντεο κλιπ για το “Crimes” παίχτηκε αρκετά, και έτσι ακόμα περισσότεροι οπαδοί ήρθαν στο πλευρό τους. Η δε συναυλιακή τους δραστηριότητα μεγάλωνε και η φοβερή τους ενέργεια έγινε γνωστή από στόμα σε στόμα με αποτέλεσμα η λατρεία για το συγκρότημα να αυξάνεται. Οι XENTRIX έπαιξαν πολύ σωστά το χαρτί της σκληρής δουλειάς και της δικής τους ταυτότητας στο τέλος, παρότι δεν ακουγόντουσαν και τόσο αυθεντικοί στον ήχο λόγω των προφανών επιρροών τους. Η άποψη μου μπορεί να είναι αιρετική αλλά προκαλώ τον οποιονδήποτε να μου πει σε τι ακριβώς ήταν καλύτεροι οι TESTAMENT την περίοδο ’89-’96 που ηχογράφησαν τα τέσσερα άλμπουμ τους οι XENTRIX και γενικά πόσες μπάντες εκείνη την περίοδο μπόρεσαν και είχαν την ίδια ποιότητα, σε μία εποχή μάλιστα που το thrash αργοπέθαινε και που οι XENTRIX ξεκάθαρα του δώσανε λίγη παραπάνω ζωή με την παρουσία τους.
Did you know that:
Άμεσα με την κυκλοφορία του δίσκου, οι XENTRIX βγήκαν σε περιοδεία με τους SABBAT, με μαρτυρίες της εποχής να εκφράζουν ότι πρόκειται για μία από τις καλύτερες χημείες που είχαν ποτέ μπάντες μεταξύ τους, οι οποίες αμφότερες σκότωναν ζωντανά.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, μεταξύ 22 Μαΐου και 2 Ιουνίου του 1989.
Με την κυκλοφορία του single “Ghostbusters” το Γενάρη του ’90, οι XENTRIX δέχτηκαν αρκετό πόλεμο ακόμα και για το εξώφυλλο, το οποίο αναγκάστηκαν να αλλάξουν, καθώς χρησιμοποίησαν το λογότυπο της σειράς με το φάντασμα να σχηματίσει το σήμα της ειρήνης. Παρόλα αυτά, στο δόγμα «κάθε είδους διαφήμιση είναι καλή διαφήμιση», βγήκαν κερδισμένοι από αυτό και με το κομμάτι να γίνεται αγαπημένο του MTV και των οπαδών.
Σε ενίσχυση της παραπάνω «αιρετικής» μου άποψης, οι XENTRIX στις αρχές του 1990 βγήκαν σε περιοδεία ως support των TESTAMENT, όπου και χωρίς αμφιβολία εξαφάνιζαν από τη σκηνή τους μεγάλους Αμερικάνους σε κάθε τους εμφάνιση με αποτέλεσμα σε κάποιες πόλεις ο κόσμος να φεύγει πριν παίξουν οι TESTAMENT!
Άγγελος Κατσούρας
