A Day To Remember… 20/06 [FAITH NO MORE]

0
124

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The real thing” – FAITH NO MORE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Slash/Reprise
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Matt Wallace
ΣΥΝΘΕΣΗ
Mike Patton – Φωνητικά
Jim Martin – Κιθάρες
Billy Gould – Μπάσο
Roddy Bottum – Πλήκτρα
Mike Bordin – Τύμπανα

Το 1988 και ενώ όλα έδειχναν εντάξει στο στρατόπεδο των FAITH NO MORE μετά τα δύο πρώτα τους άλμπουμ “We care a lot” (1985) και “Introduce yourself” (1987), ήρθε η ώρα της μεγάλης αλλαγής που όχι απλά θα εκτόξευε την καριέρα τους, αλλά θα γνώριζε και στον περισσότερο κόσμο τον πλέον σχιζοφρενή και ταλαντούχο ταυτόχρονα τραγουδιστή της ιστορίας. Ο Mike Patton, διότι φυσικά περί αυτού ο λόγος, είχε κάνει γνωστό το όνομα του στο ευρύτερο underground όντας ο τραγουδιστής των θεότρελων MR. BUNGLE οι οποίοι δεν είχαν ακόμα κυκλοφορήσει την επίσημη δουλειά τους, παρά αρκετές κασέτες που έκαναν πάταγο σε υπόγειους κύκλους και είχαν δημιουργήσει ένα cult following για το συγκρότημα. Όσον αφορά τους FAITH NO MORE, ξεκίνησαν αμέσως μετά το “Introduce yourself” να συνθέτουν το νέο υλικό για το τρίτο άλμπουμ τους. Υπήρχε ήδη μία demo έκδοση του “The morning after” με τίτλο “New improved song” με διαφορετικούς στίχους γραμμένους από τον πρώην τραγουδιστή Chuck Mosley, ο οποίος και τραγούδησε το κομμάτι που μπήκε στη συλλογή του Sounds magazine με τίτλο “Sounds waves 2”. Το καθηλωτικό “Surprise! You’re dead!” είχε γραφτεί από τον Jim Martin τη δεκαετία του ’70, όταν ήταν κιθαρίστας των AGENTS OF MISFORTUNE, στους οποίους ανήκε και ο συγχωρεμένος Cliff Burton εκείνη την εποχή.

Το κομμάτι ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του ’88 μόλις έγινε η αποχώρηση του Mosley από τη μπάντα και ολοκληρώθηκε όταν προσελήφθη ο Patton, ο οποίος μέσα σε ένα μήνα είχε γράψει τους στίχους για όλα τα κομμάτια. Ηχογραφήθηκαν και κομμάτια τα οποία δε μπήκαν ποτέ στο δίσκο όπως τα “The grade” και “Cowboy song”, τα οποία εμφανίστηκαν στη συνέχεια σε singles και στην Βρετανική έκδοση του “Live at the Brixton Academy”, ενώ το “Sweet emotion” επανηχογραφήθηκε μελλοντικά με διαφορετικούς στίχους ως “The perfect crime” για το soundtrack της ταινίας “Bill & Ted’s Bogus Journey”, στην οποία περνάει για ένα cameo και ο ίδιος ο Jim Martin.  Στα του δίσκου τώρα, το πρώτο single  ήταν το εναρκτήριο κομμάτι “From out of nowhere” που κυκλοφόρησε στις 30 Αυγούστου 1989. Όντας και η πρώτη μου επαφή με το συγκρότημα τότε, ίσως ότι γράψω να μην είναι το πλέον αντικειμενικό, αλλά στη θέα του παράφρονα Patton που δε μπορούσες να αποφασίσεις αν είναι το ύψιστο σούργελο ή το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει εμφανιστεί, έγινα άμεσα οπαδός του(ς) και φυσικά μιλάμε για ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών στον ευρύτερο σκληρό και τζαζεμένο ήχο. Παρόλα αυτά, ο δίσκος δε θα έκανε επιτυχία μέχρι να μπει το 1990.


Το δεύτερο και καταλυτικό single του δίσκου ήταν το “Epic”, το οποίο κυκλοφόρησε στις 30 Ιανουαρίου 1990 και το βίντεο έλαβε συνεχές παίξιμο από το MTV, ενώ σήκωσε μέχρι και θύελλα αντιδράσεων από ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων, επειδή υπάρχει μία σκηνή όπου ένα ψάρι πηδάει έξω από το νερό. Εδώ ξεκινάει και μία από τις μεγαλύτερες διαμάχες και κατινιές στην ιστορία, η οποία προήλθε από την μεριά των RED HOT CHILI PEPPERS και συγκεκριμένα τον τραγουδιστή τους Anthony Kiedis, ο οποίος ανοιχτά κατηγόρησε τον Patton ότι στο βίντεο του “Epic” του έκλεψε το στυλ. Σε συνέντευξη του στο Kerrang! τότε, ο Kiedis δήλωνε: «Ο ντράμερ μου λέει ότι θα τον απαγάγει, θα του ξυρίσει το κεφάλι και θα του κόψει ένα από τα πόδια, απλά και μόνο για να αναγκαστεί να βρει ένα δικό του στυλ». Σε άλλη δική του συνέντευξη, δήλωνε: «Αγαπώ το “The real thing”, και μου άρεσαν πολύ τα φωνητικά του σ’ αυτό το δίσκο. Όταν άκουσα το δίσκο βρήκα κάποιες ομοιότητες, αλλά όταν είδα το βίντεο σκέφτηκα “Mισό λεπτό, τι στο δ@@ολο”; Ο πληκτράς των FAITH NO MORE, Roddy Bottum φυσικά και δεν το άφησε να πέσει κάτω και διατύπωσε τη δική του άποψη: «Για μένα η μπάντα μας δεν ακούγεται καθόλου σαν τους RED HOT CHILI PEPPERS. Αν εννοούμε για μακριά μαλλιά και το να ραπάρεις χωρίς τη μπλούζα σου, ναι μπορώ να δω ομοιότητες. Αλλά πέρα από αυτό, δε μπορώ να δω καμία. Δεν τους έχω μιλήσει από τότε που άρχισε όλη η ιστορία. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι μ’ αυτό το συγκρότημα και θα ήθελα να πιστεύω ότι το κάνουν… κάπως σαν χάρη». Ο δε Patton στο δικό του αμίμητο στυλ, τόνιζε: «Ήρθε από το πουθενά. Δεν με ενοχλεί καθόλου. Ήταν μία ωραία κλωτσιά για μένα για να πω την αλήθεια. Εννοώ ότι αν είναι να μιλάει για μένα σε συνεντεύξεις, είμαι εντάξει, είναι δωρεάν διαφήμιση. Είτε νιώθει ανίκανος ή μεγάλος, ή δεν ξέρω τι άλλο, αλλά δεν έχω λόγο να μιλήσω άσχημα γι’ αυτόν». Μετέπειτα το 2001, ο Patton δήλωσε «Πιστεύω ότι ο Anthony βαθιά μέσα του, νιώθει ότι είμαι καλύτερος χορευτής από αυτόν. Νομίζω κουνάω το κωλαράκι μου λίγο πιο φρέσκα απ’ ότι κάνει αυτός. Κι αν σταματούσε να κάνει ναρκωτικά, πιστεύω θα μπορούσε να με ξεπεράσει. Ίσως μία μέρα να έχουμε ένα breakdance» (τον δίκασε, τον σταύρωσε, τον εξαφάνισε από τη Γη). Κατά τη ρήση «κάθε διαφήμιση είναι καλή διαφήμιση», οι FAITH NO MORE προφανώς και βγήκαν ωφελημένοι από την όλη φάση.

Πλέον χαρακτηρίστηκαν ως alternative metal συγκρότημα και έπαιξαν για την περιοδεία μεταξύ άλλων με μπάντες όπως οι METALLICA (αδερφά συγκροτήματα ανέκαθεν), BILLY IDOL, SOUNDGARDEN, VOIVOD, SACRED REICH, FORBIDDEN, PRIMUS, BABIES IN TOYLAND και POISON. Όσον αφορά τους τελευταίους, δεν δίστασαν να τους δικάσουν ανοιχτά όπως και το όλο lifestyle των glam συγκροτημάτων, όπως και την party/sex λογική γύρω από αυτά. Το “The real thing” ήταν η μεγάλη τους στιγμή και 30 χρόνια μετά, ο αντίκτυπος του συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σοκ, ενώ γενικά το συγκρότημα έχει από τότε τη φήμη ενός εκ των πλέον πειραματικών και ανοιχτόμυαλων συνόλων που εμφανίστηκαν στην ιστορία της μουσικής. O Patton απέκτησε status ανυπέρβλητου frontman, ο ντράμερ Mike Bordin από τότε έγινε αγαπημένος πολλών περιοδικών, ενώ το κερασάκι στην τούρτα έβαλε η διασκευή στο “War pigs” των BLACK SABBATH, η οποία θεωρείται από τις κορυφαίες όλων των εποχών. Κι όλα αυτά σε δίσκο που έχει μέσα ΜΑΖΙ τα  “From out of nowhere”, “Epic”, “Falling to pieces”, “Surprise! You’re dead!”, το κορυφαίο ορχηστρικό “Woodpecker from Mars” και φυσικά το φοβερό ομότιτλο τραγούδι. Χωρίς καν δεύτερη σκέψη, ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ που μπορεί να ακούσει κάποιος στη ζωή του.

Did you know that:
-Στο δεύτερο σόου της περιοδείας το οποίο βιντεοσκοπήθηκε για το βίντεο του “From out of nowhere” στο Ι-Βeam Club, ένα μπουκάλι μπύρας έσπασε πάνω στο δεξί χέρι του Patton, δημιουργώντας αμυχές σε κάποιους τένοντες τους. Μπόρεσε να ανακτήσει την χρήση του χεριού του αφού θεραπεύτηκε, αλλά από τότε δεν έχει αίσθηση πάνω σ’ εκείνο το σημείο.
-Μεταξύ άλλων, ο Jonathan Davis των KORN έχει δηλώσει «Το αγαπημένο μου άλμπουμ τους είναι το “The real thing”, τότε ήταν που ο Mike Patton κυριάρχησε. Αυτός είναι ο ένας!», ενώ ο Greg Puciato των THE DILLINGER ESCAPE PLAN (με τους οποίους συνεργάστηκε ο Patton πριν την έλευση του τραγουδιστή) δήλωσε «Είναι ένα από τα άλμπουμ που μου άλλαξαν τη ζωή».
-Πολλές και διάφορες οι διασκευές που έχουν γίνει στα κομμάτια του δίσκου, με το “From out of nowhere” να έχει τη μερίδα του λέοντος και να έχει διασκευαστεί από τους APOCALYPTICA (ΚΟΡΥΦΗ), HELLOWEEN, RAUNCHY, FIVE FINGER DEATH PUNCH και ELDRITCH. Το ομότιτλο “The real thing” έχει διασκευαστεί από τους REDEMPTION, το “Epic” από τους ATREYU, το “Zombie eaters” από τους ILL NINO (με τον Chino Moreno των DEFTONES να συμμετέχει) και φυσικά το “Surprise! You’re dead!” το οποίο έχουν διασκευάσει οι ABORTED και REVOCATION!

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here