Είναι από τα ελάχιστα κείμενα που γράφω χωρίς να μπαίνω στη διαδικασία να σκεφτώ τι θα μπει πρώτο, τι στη μέση…στο τέλος. Οι βαρύγδουποι πρόλογοι και οι πολλές λέξεις έχουν κυριολεκτικά μηδαμινή σημασία μπροστά στην είδηση του θανάτου του Chris Cornell. Η απώλεια του είναι τεράστια καθώς δεν υπήρξε μονάχα ένας εμβληματικός και χαρισματικός τραγουδιστής αλλά συνάμα ένας από τους καλύτερους συνθέτες/στιχουργούς των τελευταίων 30 ετών. Όταν μου ζητήθηκε να γράψω τα δέκα καλύτερα τραγούδια του Cornell δεν μπήκα καν στη διαδικασία να κάτσω να ανατρέξω στην πλούσια δισκογραφία του τραγουδιστή των SOUNDGARDEN. Δεν χρειαζόταν… Ωστόσο, δεν μπορώ να γράψω τα δέκα «καλύτερα» τραγούδια του. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να γράψω τα δέκα «αγαπημένα» μου τραγούδια του Chris ελπίζοντας ότι κάποια από αυτά θα είναι και δικά σας αγαπημένα. Καλό ταξίδι, μεγάλε, και χαιρετίσματα στους Layne, Scott, Kurt, Andrew…
1. “Jesus Christ pose”: Το πρώτο κομμάτι που άκουσα ποτέ από τους SOUNDGARDEN. Για την ακρίβεια, είδα το video-clip στο MTV και είχα πάθει shock λόγω του ότι δεν είχα ξανακούσει ένα συγκρότημα να παίζει έτσι. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, εδώ βρίσκεται η πεμπτουσία των SOUNDGARDEN, ενώ οι στίχοι του Cornell για την εκμετάλλευση της οργανωμένης θρησκείας από ορισμένους επιτήδειους μπορεί να μην ήταν πρωτότυποι, αλλά ήταν τοποθετημένοι με αριστοτεχνικό τρόπο.
2. “Spoonman”: Με το grunge να βρίσκεται στο απώγειο και τους SOUNDGARDEN να συγκαταλέγονται στα κορυφαία συγκροτήματα του είδους, το MTV εξαπολύει στις αρχές του 1994 το “Spoonman” μέσα από το κολοσσιαίο “Superunknown”. Εμπνευμένο από έναν μουσικό του δρόμου στο Seattle, οι SOUNDGARDEN γράφουν ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά κομμάτια τους και σημαδεύουν ανεξίτηλα το grunge και το rock των 90’s.
3. “Black hole sun”: Σίγουρα το πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι των SOUNDGARDEN αφού το ξέρουν οι πάντες μιας και το MTV φρόντισε να μας το…σερβίρει άνα μία ώρα μέχρι που κατάντησε κουραστικό (κάτι σαν το “Paradise city” πριν από μερικά χρόνια). Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι κομματάρα, έτσι;
4. “Outshined”: Δεν ξέρω ακριβώς το λόγο αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι πάντα θα μου «μιλάει» με έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο. Αμιγώς μουσικά είναι κλασικό SOUNDGARDEN (ειδικά το riff του Thayil). Στιχουργικά όμως είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Ειδικά εκεί που ο Cornell δείχνει τα πραγματικά του συναισθήματα παρά το ότι στον πολύ κόσμο παρουσιάζει ένα..προσωπείο. Εξαιρετικοί στίχοι.
5. “Show me how to live”: Και εκεί που θεωρείς ότι ο Cornell δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω από τους SOUNDGARDEN, έρχονται οι AUDIOSLAVE με το πρώτο τους άλμπουμ και σε κολλάνε στον τοίχο! Το “Show me how to live” είναι ΜΑΚΡΑΝ το αγαπημένο μου κομμάτι τους και σίγουρα ένα από τα καλύτερα video-clips που έχουν γυριστεί τα τελευταία 15 χρόνια. Αν δεν έχετε προσέξει τους στίχους…κάντε το…ΤΩΡΑ!
6. “Like a stone”: Δεν ξέρω ακριβώς το λόγο αλλά νομίζω ότι εδώ ο Cornell καταθέτει δισκογραφικά την καλύτερη του ερμηνεία. Κάποιοι μπορεί να διαφωνήσουν αλλά θεωρώ ότι το συναίσθημα που βγάζουν οι στίχοι και οι μελωδικές γραμμές των φωνητικών είναι μοναδικό! Αλήθεια, πιστεύουν και άλλοι εκεί έξω ότι το κομμάτι αντανακλά –έστω και όχι ευδιάκριτα- την πιο σκοτεινή/μελαγχολική πλευρά του εαυτού μας;
7. “Be yourself”: Αν και κατώτερο του “Like a stone”, εδώ έχουμε το αδερφάκι του τουλάχιστον όσον αφορά την ατμόσφαιρα και το γενικότερο ύφος του κομματιού. Στιχουργικά είναι σαφώς πιο αισιόδοξο…
8. “Cochise”: Θεέ μου, τι video-clip ήταν αυτό!!! Ούτε οι KISS δεν είχαν τόσα πυροτεχνήματα στα shows τους. Δεν θα μπορούσα ειλικρινά να σκεφτώ ιδανικότερο ξεκίνημα για τους AUDIOSLAVE. Αυτό ήταν το πρώτο τους single και η γνωριμία του κόσμου με το κλασικό (πλέον) ντεμπούτο του supergroup.
9. “You know my name”: Είμαι φανατικός οπαδός του James Bond. Επίσης, λατρεύω το “Casino Royale” και τον Daniel Craig. Τέλος, αν δεν το έχετε καταλάβει από τα παραπάνω, θεωρώ ότι ο Cornell ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ μορφή. Νομίζω δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο για το συγκεκριμένο τραγούδι, ε;
10. “Hunger strike”: Οι TEMPLE OF THE DOG ήταν ένα supergroup που κυκλοφόρησε ένα και μοναδικό άλμπουμ το 1991. Ψάξτε το, ακούστε το…κλέψτε το! Στο “Hunger strike” συναντάμε δύο τεράστιες προσωπικότητες: τον Chris Cornell & τον Eddie Vedder. O Cornell σχημάτισε αυτό το project group σαν έναν ύστατο φόρο τιμής στο αδικοχαμένο φιλαράκι του από τους MOTHER LOVE BONE, τον Andrew Atwood. Εκτός από δισκάρα, κομματάρα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο τραγούδι σαν κλείσιμο αυτού του μικρού αφιερώματος στον Chris Cornell. R.I.P.
Σάκης Νίκας
