A Day To Remember… 08/12 [MOTORHEAD]

0
86




ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “On parole”– MOTORHEAD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 1979
ΕΤΑΙΡΙΑ – Bronze
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – Fritz Fryer, Dave Edmunds
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/μπάσο – Ian Kilminster 
Κιθάρες – Larry Wallis   φωνητικά στα “Vibrator” και “Fools”
Τύμπανα – Phil “Philthy Animal” Taylor/Lucas Fox

Το περίφημο «χαμένο» άλμπουμ των MOTORHEAD, όταν ήταν μεν τρίο, αλλά με ουσιαστικά άλλη σύνθεση. Το άλμπουμ στο οποίο ο Phil “Philthy Animal” Taylor  έκανε overdub τα μέρη του προηγούμενου ντράμερ των , MOTORHEAD, Lucas Fox,  εκπλήσσοντας τον Lemmy, που δεν πίστευε καν ότι ήξερε να παίζει ντραμς, λόγω του τρόπου που γνωρίστηκαν, από την κοινή αγάπη τους στη αμφεταμίνη. Ο ήχος είναι σαφέστατα πιο rock n’ roll, πιο 70’s, ειδικά η έκδοση του “Iron horse /born to lose” θα μπορούσε να βρίσκεται σε άλμπουμ των STEPPENWOLF.

Ο Lemmy μοιράζεται τα φωνητικά με τον κιθαρίστα Larry Wallis, πρώην μέλος των PINK FAIRΙΕS  αλλά και τις συνθέσεις. Έχουμε  διασκευές στα “Motorhead”, “The watcher”, “Lost Johnny” των HAWKWIND, “City kids” των PINK FAIRIES, “Leaving here” των Holland-Dozier. Ουσιαστικά το άλμπουμ είναι μια επίδειξη ταχύτητας και εκμετάλλευσης του ανύπαρκτου budget αφού ηχογραφήθηκε , μέρος του, τέσσερα τραγούδια σε ένα μόνο session, τον Σεπτέμβριο του ‘75, ενώ τα υπόλοιπα των Δεκέμβριο του ‘75. Ο παραγωγός Dave Edmunds ήταν ωσεί παρών, καθώς είχε συνήθως δικά του θέματα, όπως το επόμενο συμβόλαιο του και άλλα πιο προσωπικής και εθιστικής φύσεως να λύσει.


Ηχητικά το άλμπουμ διαφέρει από την επόμενη έκδοση του, το ομώνυμο άλμπουμ των   MOTORHEAD  στο οποίο την κιθάρα είχε αναλάβει πια ο Clarke. Πιο αργοί , 70’s ρυθμοί και ο Wallis  να αφήνει τι στίγμα του στο “Fools”  με την αλά Alice Cooper  χροιά του. Όμως η punk αίσθηση του “Lost Johnny” το blues συναίσθημα του  “Leaving here”, το rock n’ roll “On parole”, σε καθηλώνουν όπως και η επανεκτέλεση του “Motorhead”. Αντίθετα το “Vibrator” ακούγεται άνευρο σε σχέση με το πώς το γνωρίσαμε αργότερα. Γενικότερα η αγάπη του Lemmy το κλασικό δωδεκάμετρο είναι εμφανής και μπολιάζει τα τραγούδια με ρυθμικό τσαγανό που έλειπε στην εποχή που το progressive rock  άγγιζε την κορυφή και το πανκ λοξοκοίταζε την reggae. Η United artists το άφησε στο ράφι και το κυκλοφόρησε το 1979, αν και ηχογραφήθηκε το 1975, όταν πια οι MOTORHEAD είχαν κυκλοφορήσει το “Bomber”. Για τον φίλο του σχήματος αποτελεί μια αναγκαία προσθήκη στην δισκοθήκη του, για να παρακολουθήσει τις ρίζες του σχήματος και την πασίγνωστη πια αγάπη του Lemmy για τα 50’s, 60’s. Από το να αγοράζετε τις κερδοφόρες μόνο για τους εναπομείναντες MOTORHEAD, επανακυκλοφορίες  με δώρο live κτλπ, προτιμότερο να αγοράσετε αυτό το κλασικό, καλό και σίγουρα παραγνωρισμένο άλμπουμ. Παραγνωρισμένο, γιατί κυκλοφόρησε σε λάθος στιγμή και αποτελεί τη φωτογραφία μιας εποχής που είχαν ήδη αφήσει πίσω τους, η κλασική τριάδα των MOTORHEAD , φορτωμένοι με αμφεταμίνες και παραμορφωμένο rock n’ roll.

Υ.Γ. Στο επώνυμο MOTORHEAD άλμπουμ του ‘77 δεν υπάρχουν τα “Fools”, “Leaving here” αλλά το υπόλοιπο άλμπουμ επανηχογραφημενο με προσθήκη μερικών νέων τραγουδιών και νέας διασκευής βέβαια..

Στέλιος Μπασμπαγιάννης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here