ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Suicide pact – you first” – THERAPY?
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΙΑ: Ark21
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Head
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρες, Φωνητικά – Andy Cairns
Τσέλο, Κιθάρες – Martin McCarrick
Μπάσο – Michael McKeegan
Τύμπανα – Graham Hopkins
Προδομένοι από τις εταιρίες και την εμπορική επιτυχία, οι Ιρλανδοί εναλλακτικοί metallers γυρνάνε ενισχυμένοι σαν κουαρτέτο με το πέμπτο στούντιο άλμπουμ τους. Για όσους δεν τους γνωρίζουν αποτελούν την επιτομή μεταξύ του metal, alternative guitar driven rock, punk, jazz, pop, σχήμα. Αν οι PIXIES τζάμαραν σε τραγούδια των METALLICA με κουρδίσματα BLACK SABBATH και την μουσική ηθική των SEX PISTOLS κάτι τέτοιο θα προέκυπτε. Από το εναρκτήριο “Not that kind of girl” αναρωτιέσαι γιατί οι THERAPY δεν άγγιξαν τη δημοφιλία των NIRVANA, MUDHONEY, SOUNDGARDEN, αλλά παρέμειναν σταθεροί στο να πρωταγωνιστούν στην Β’ κατηγορία. Σκληροί, μεταλλικοί, με punk τσαμπουκά και pop αίσθημα σε μεταλλικό ηχοτόπιο, ισοπεδώνουν στο διάβα τους με τραγούδια σαν τα “Wall of Mouths”, “Jam Jar Jail”. Το μεγάλο ατού των THERAPY? είναι πως όσο αιχμηρές είναι οι κιθάρες τους, όσο συνδυάζουν τον industrial ήχο με τους BEATLES, με λίγο Iggy Pop εποχής STOOGES, άλλο τόσο σε καθηλώνουν με τον αιχμηρό, σε όλα τα επίπεδα, προσωπικό στίχο τους. Ξεχάστε αμάξια, γκόμενες, κοκοφοίνικες και αυτοπροσδιοριστείτε μέσα από την απόγνωση, την μοναξιά, την λύπη , την ζωή στην βιομηχανική κοινωνία του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, το άγχος όσων δεν ανήκουν στις ελίτ, αλλά δεν μπορούν να δεχτούν και την ισοπεδωτική μαζικοποίηση του προλεταριάτου. Δίχως χαριτωμενιές και χτυπήματα στην πλάτη τύπου Χόρχε Μπουκάι, οι THERAPY παίρνουν την κάρτα ανεργίας σου και την σκίζουν, λίγο πριν πάρεις το επίδομα αφήνοντας σε με χρέη και την σκέψη πώς έφτασες εκεί… Δίχως λύπη, δίχως ενοχές, με πλήρη αυταπάρνηση και δόσιμο στην αποδόμηση του συστήματος, όσο και να το προστατεύουμε μέχρι να μας πετάξει έξω.
Εχθρικοί στον χρήστη υμνούν τον πόνο και την ανθρώπινη αδυναμία στο “Hate Kill Destroy”, μεταλλάσουν τους BLACK SABBATH σε ήρωες, ενώ δείχνουν τις free jazz καταβολές τους στο “Big cave in”, μπολιασμένες με μπόλικη παραμόρφωση. Το «εγώ» παίζει τον ρόλο του στην προσέγγιση του Andy Cairn.,Το δικαίωμα να είμαστε αυτό που είμαστε. Το δικαίωμα να ζητάμε αποδοχή δίχως αλλαγές, προσαρμογές. Το τοποθετεί μονοκόμματα και δίχως φτιασίδια στο “Wall of Mouths”. Στο “Six mile water” μιλάει ο τελειωμένος , που περιμένει την «Ημέρα του Μπουκόφσκι» αλλά ποτέ δεν είναι έτοιμος να γυρίσει πίσω, ο άσωτος υιός, δίχως την βία των IRON MAIDEN αλλά με την μαύρη απογοήτευση των NIRVANA, μιλάει σε όσους έχουν μείνει ξύπνοι ξημερώματα περιμένοντας ένα λεωφορείο, που δεν θα περάσει ποτέ, κοιτώντας τους ανθρώπου να ξεκινάνε για δουλειά, χωρίς να τους περιμένει κανένας και τίποτα. Μοντέρνο μπλουζ για τον άνθρωπο της πόλη, του Δυτικού κόσμου. Στο “Little tongues” ισοπεδώνουν την πολιτική ορθότητα. Απλά ακούστε το ρεφρέν και αφήστε την φωνή απόγνωσης να σας μιλήσει και να πει “I’m not suicidal, I’m just bored”.
Χτύπημα στο σαγόνι για κάθε εφησυχασμένο vegan, επαναστάτη του καναπέ, αριστερό με δεξιά τσέπη, δήθεν τύπο που κηρύττει εκ του ασφαλούς στους χαμένου αυτού του κόσμου, που εκπροσωπούν με τιμιότητα οι THERAPY?, ουρλιάζοντας “Suicide pact…You first”. “Ten year plan” και η καλύτερη εκδοχή της επιρροής των MOTORHEAD είναι εδώ. Από τον φρενήρη ρυθμό, την μινιμαλιστική κιθάρα αλλά και πάνω απ’ όλα τους μηδενιστικούς στίχους, που απαντάνε στον company man και την ζωή της νόρμας. Ιδανικό soundtrack για τον Lemmy. Ένα μικρό διάλειμμα με το τσέλο να δίνει τον τόνο σε μια ιστορία Ντικενσιανής έμπνευσης, με τον Θεό να δίνει το τελικό χτύπημα στο “God Kicks” και μετά μια ακόμα μεταλλική κόλαση γεμάτη παραμόρφωση και βιομηχανικά στοιχεία στο “Others people misery” και κλείνει με το εξίσου σπαρακτικό “Sister”. Aκόμα ένα τραγούδι για την απομόνωση και την έλλειψη επικοινωνίας και μέλλοντος, στον μοντέρνο, θαυμαστό μας κόσμο.
Άλμπουμ όπως και όλα των THERAPY? για γερά στομάχια, δεν χαρίζεται, αλλά αποτελεί το ιδανικό soundtrack για χωρισμούς, πτωχεύσεις, διάλυση σχέσεων, απώλεια φίλων αλλά και όταν όλοι και όλα συνωμοτούν για να σκύψεις το κεφάλι… τότε το κάνεις και ψιθυρίζεις Suicide pact… You first…
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
