ΜΠΑΝΤΑ: BLACKSTAR

ΑΛΜΠΟΥΜ: “Barbed wire soul”

ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997

ΕΤΑΙΡΙΑ: Peaceville

ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΣΚΟΥ:

Jeff Walker – μπάσο, φωνητικά

Ken Owen – ντραμς

Carlo Regadas – lead κιθάρα

Mark Griffiths – ρυθμική κιθάρα

Σωτήριον έτος 1997. Οι death metallers, CARCASS, μετά από πολλές παλινωδίες, είχαν κυκλοφορήσει το προηγούμενο έτος το κύκνειο άσμα τους (κάτι που –ευτυχώς- δεν ίσχυσε), με τίτλο “Swansong”, αφού ήταν να υπογράψουν στην Columbia/Sony, αλλά πολλά και διάφορα γεγονότα τους έκαναν να ξαναγυρίσουν στην αγκαλιά της Earache και να βγάλουν το άλμπουμ εκείνο, που όταν βγήκε ξένισε πολύ τους οπαδούς τους, η πλειονότητα των οποίων σήμερα το θεωρεί από καλό έως και αριστούργημα.

Το θέμα είναι όμως, ότι το γκρουπ το διέλυσε και οι BLACKSTAR θεωρούνται η φυσική τους συνέχεια! Πως θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, όταν τα ¾ της σύνθεσης που ηχογράφησε το “Swansong”, βρίσκεται εδώ; Οι Jeff Walker, Ken Owen και Carlo Regadas, πήραν στην «ομάδα» τους τον κιθαρίστα των CATHEDRAL, Mark Griffiths και κυκλοφόρησαν το “Barbed wire soul”, μοναδικό δίσκο των BLACKSTAR μέχρι σήμερα. Οι ομοιότητες με τους CARCASS, βέβαια, δεν σταματάνε εδώ, αφού και στην παραγωγή επέλεξαν τον Colin Richardson, με τον οποίο είχαν δουλέψει σε τέσσερις full length δουλειές.

Ο ήχος των BLACKSTAR, είναι σαφώς πιο rock n’ roll. Αν θέλετε, το λέτε και death n’ roll, ιδιαίτερα λόγω των φωνητικών. Υπάρχει μέχρι και σόλο σαξόφωνο στο καταπληκτικό “Waste of space”, αλλά και πνευστά όργανα. Γενικότερα φανερώνεται μία έντονη αγάπη για τους THIN LIZZY, τα blues (κάτι που ο Jeff Walker έκανε με πολύ πιο «ακραίο» τρόπο σε προσωπικά του άλμπουμ) και το κλασικό rock (κάποιοι το συγκρίνουν και με τους SENTENCED σε σημεία, χωρίς να τους δίνω απόλυτο άδικο), σε σημείο που να με κάνει να απορώ για ποιον λόγο δεν συμμετείχε ο Bill Steer (αφού ο Michael Amott, είχε αποχωρήσει νωρίτερα, για να κάνει τους SPIRITUAL BEGGARS και τους ARCH ENEMY, αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, ο ήχος των BLACKSTAR με αυτόν των SPIRITUAL BEGGARS, δεν έχει και τόσο χτυπητές διαφορές).

Uptempo συνθέσεις, με κορυφαίες, το “Sound of silence”, το “Revolution of the heart”, το “Deep wound” και το εναρκτήριο “Game over”. Αν αυτός ο δίσκος είχε βγει 10-15 χρόνια αργότερα, είμαι βέβαιος ότι θα θεωρούνταν κλασικός, αφού ο ήχος αυτός έγινε «μόδα» αρκετά αργότερα και το όνομα των CARCASS, δεν θα ήταν αποτρεπτικό αφού ακόμα και ο σκληρός ήχος έχει γίνει πιο προσιτός στο ευρύ κοινό. Σε προσωπικό επίπεδο, το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή και το θεωρώ ανώτερο από πολλούς δίσκους των SPIRITUAL BEGGARS (αν θέλουμε να βάλουμε το CARCASS στοιχείο μέσα). Άλλοι καιροί όμως τότε, δεν ευνοούσαν τέτοιου είδους γκρουπ και η Peaceville που  το έβγαλε, αμφιβάλλω αν είχε τη δυνατότητα να το προωθήσει όπως του άρμοζε, αφού ήταν αρκετά διαφορετικό από τα υπόλοιπα σχήματα που είχε στο roster της.

Did you know that:

• Στη γιαπωνέζικη έκδοσή του, το “Barbed wire soul”, είχε 5 demo εκτελέσεις και 3 διασκευές σε THIN LIZZY, HUSKER DU και CULT.

• Το κομμάτι “Instrumental” που κλείνει το άλμπουμ, έχει στίχους!!!

• Το άλμπουμ αυτό, το χρηματοδότησε ο Walker από την προκαταβολή που είχε πάρει από την Columbia/Sony για την ηχογράφηση του “Swansong”, το οποίο όμως τελικά το έβγαλε από την Earache και του είχαν «περισσέψει» κάποια χρήματα!!!

• Μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Ken Owen, έπαθε την εγκεφαλική αιμορραγία, που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή, αλλά τελικά κατάφερε να επιζήσει, χωρίς όμως να είναι δυνατόν να παίζει ντραμς πλέον.

• Το όνομά τους, το πήραν από το ομώνυμο κομμάτι που υπήρχε στο “Swansong”, λίγο μετά την κυκλοφορία του όμως, αναγκάστηκαν να το αλλάξουν στην Αμερική σε BLACKSTAR RISING.

Σάκης Φράγκος